Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/5521 Esas 2022/6983 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Çorlu 1. Asliye Hukuk Mahkemesi, davacının davalı bankadan aldığı krediyi erken kapattığı için kesilen fahiş oranda erken kapama cezasının iadesi talebini reddetti. Mahkeme, yapılan sözleşmede açıkça belirtilen %14 oranındaki erken kapama komisyonunun her iki taraf için de bağlayıcı olduğunu ve davalı bankanın bu oranın üzerinde bir tahsilat yapmadığını belirledi. Dolayısıyla, davacının talebi haklı ve yerinde görülmediği için davanın reddine karar verildi. Karar, davacı vekili tarafından temyiz edildi ancak Yargıtay tarafından onandı.
Kanun maddeleri:
- 6102 sayılı Türk Ticaret Kanunu'nun 20. maddesi: Bu maddede, ticari işletmesi ile ilgili iş veya hizmet görmüş olan tacirin uygun bir ücret talep edebileceği belirtilmektedir.
- Taraflar arasındaki kredi sözleşmesinin 36/6 maddesi: Bu maddede, borcun tamamının vadeden önce kapatılması halinde ödenecek erken kapama cezasının hesaplanması yöntemi belirtilmektedir. Buna göre, banka ana para borcu ve o tarihe kadar işlemiş faizine ek olarak KKDF, BSMV, gider vb. toplamını ve kalan ana paranın %14 oranında cezai faizi hesaplayarak

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ (ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ SIFATIYLA)



TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Çorlu 1. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 07.10.2020 tarih ve 2019/133 E. - 2020/248 K. sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı bankadan 02/03/2012 tarihinde işyeri edindirme kredisi kullandığını, bu krediye bağlı olarak bankaya taşınmazın ipotek edildiğini, ipotekli taşınmazı satacağından ipoteğin fek edilebilmesi için 11. taksitten sonra krediyi kapatmak istediğinde fahiş oranda erken kapama cezası kesildiğini, 18/02/2013 tarihinde 498.532,07 TL ödeyerek krediyi kapattığını ileri sürerek 54.820,97 TL fahiş alınan erken ödeme kesintisinin ödemenin tahsil edildiği 18/02/2013 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalı bankadan tahsili ile müvekkiline ödenmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, sözleşmede erken kapama cezası olarak %14 oranının kabul edildiğini, fahiş oranlar uygulanmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonucunda, davacı ile davalı bankanın Emlakkent Çorlu Şubesi arasında 01/03/2012 tarihli 1.250.000.-TL limitli Genel Kredi Sözleşmesi imzalandığı, taraflar arasında imzalanan kredi sözleşmesinin 36/6 maddesinde; '' müşterinin talebi halinde banka kendi mevzuatı ve belirleyeceği kendi esasları çerçevesinde borcun tamamının vadeden önce kapatılmasını kabul edebilir banka borcun tamamının ödeneceği tarihteki ana para borcu ile o tarihe kadar işlemiş faizinin KKDF, BSMV, gider vs toplamının ayrıca ödeme tarihindeki kalan ana paranın %14 oranında cezai faizi hesaplayarak tahsil eder. '' hükmünün yer aldığı, 6102 sayılı TTK'nın 20 maddesi uyarınca tacir olan veya olmayan kimseye ticari işletmesi ile ilgili bir iş veya hizmet görmüş olan tacir münasip bir ücret isteyebilir, davalı banka tacir olup dava konusu kredi davalının ticari işletmesi ile ilgili işlerden olduğundan davacının da tacir oluşu göz önüne alınarak taraflar arasında serbest iradeleri ile kararlaştırılmış olan sözleşmede açıkça belirtilen %14 oranındaki erken kapama komisyon oranının her iki taraf için de bağlayıcı olduğu, bilirkişi raporuna göre davalı bankanın davacıdan erken kapama tarihindeki 435.010,89 TL kapama bakiyesi üzerinden sözleşmede kararlaştırılan %14 oranına göre ödeme tarihine kadar işleyen faiz ve kapama komisyonu ile BSMV dahil toplam 68.531,18 TL talep edebilecek iken davalı bankanın davalıdan 61.164,88 TL tahsil ettiği, erken ödeme komisyonu olarak 58.140,07 TL aldığı, söz konusu tutarın ana para bakiyesine göre %13.37 olduğu, dolayısıyla davalı bankanın sözleşmede kararlaştırılan %14 oranının üzerinde bir tahsilat yapmadığı anlaşıldığından davacı tarafın talebi haklı ve yerinde görülmediğinden davanın reddine karar verilmesi gerektiği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 21,40 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 13/10/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.