Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/5568 Esas 2022/7043 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Dava, antrepolarda bırakılan mallar için antrepo ücretinin ödenmemesi nedeniyle açılmıştır. Mahkeme, taraflar arasında antrepo ücretine ilişkin herhangi bir sözleşme olmadığını ve emsal ücretlerin belirlenmesi için 7 ayrı şirkete müzekkere yazıldığını belirterek, belirlenen miktarın davacının kendi müşterilerine uyguladığı bedelden düşük olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar vermiştir. Takibin 5.202,69 Euro üzerinden devam etmesine, 5.202,69 Euro'ya takip tarihinden itibaren faiz işletilmesine ve %40 oranında icra inkar tazminatının davalıdan alınarak davacıya verilmesine hükmedilmiştir. Karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmiş ancak temyiz itirazları reddedilmiştir. Kanun maddeleri ise, 3095 sayılı Yasa'nın 4-A maddesi ve %40 oranlı icra inkar tazminatı hakkındadır.

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ


TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada İstanbul 5. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 07.11.2018 tarih ve 2016/794 E. - 2018/1098 K. sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalının yurtdışındaki firmadan gelen ve Halkalı Gümrük Müdürlüğü'nden 09.09.2011 tarihinde girişi yapılan 33 palet masa örtüsünün müvekkilinin antreposuna bırakıldığını ve halen de teslim alınmadığını, antrepo ücreti olarak 11.458,50 Euro alacağın ödenmemesi üzerine tahsili için İstanbul 29. İcra Müdürlüğü'nün 2012/311 sayılı dosyasından icra takibi yaptıklarını, ancak davalının itirazı üzerine takibin durduğunu belirterek, itirazın iptaline, takibin devamına ve davalı aleyhine %40 icra inkar tazminatına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davaya konu malların ''ATR'' belgesi ile yurtdışından geldiğini, bu belgenin nakliyeci firma tarafından davacı şirkete teslim edildiğini, ancak davacı bu belgeyi bulamadığından malların gümrük işlemlerinin yapılamadığını, bu nedenle antrepodan çekilemediğini, davacının 5 ay sonra ATR belgesinin ellerinde olduğunu bildirerek müvekkiline faksla gönderdiğini, ancak belgenin süresinin dolmuş olduğunu, davacının kendi kusuru nedeniyle meydana gelen bu durumdan dolayı antrepoya henüz çekilmeyen mallar için antrepo bedeli isteyemeyeceğini, takibin kötüniyetli olduğunu, gecikmeden davacının sorumlu olduğunu, tazminat haklarını saklı tuttuklarını, ayrıca istenen ücretin de fahiş olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece bozma ilamına uyularak yapılan yargılamanın sonucunda, tarafların arasında antrepo ücretine ilişkin herhangi bir sözleşmenin bulunmadığı, bu ücretin aynı sektördeki diğer işyerleri tarafından uygulanan piyasa rayiç bedelinin tespit edilerek, tespit edilen bedel davacının kendi müşterilerine uyguladığı bedelden düşük ise bu bedelin dikkate alınması, yüksek olduğu takdirde ise davacının diğer müşterilerine uyguladığı rayicin dikkate alınarak karar vermek üzere mahkemenin kararının bozulduğu, bozma ilamı sonrasında emsal ücretin tespiti için 7 ayrı şirkete müzekkere yazıldığı, bu emsal ücretlerin Performans şirketi tarafından 10.328,39 Euro, Sitnak 3.397,70 Euro, Hüner 4.382,88 Euro, Eda 10.513,50 Euro, EMS 1.272,96 Euro, Transsalkım 4.735,00 Euro ve Gümrük ve Ticaret Bakanlığı Tasfiye Hizmetleri Genel Müdürlüğü'nün cevabi yazısına göre ise 1.188,40 Euro emsal ücretlerin tespit edildiği, bu miktarın toplanıp yediye bölünmesi sonucunda ortalama ücretin 5.202,69 Euro olduğu, icra dosyasında talep edilen miktarın ise 11.458,50 Euro olduğu dolayısıyla belirlenen miktarın davacının kendi müşterilerine uyguladığı bedelden düşük olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne, takibin 5.202,69 Euro üzerinden devamına, 5.202,69 Euro'ya takip tarihinden itibaren 3095 sayılı Yasa'nın 4-A maddesi gereğince faiz işletilmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine, %40 oranındaki 2.081,08 Euro icra inkar tazminatının davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiştir.
Karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 615,21 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 17/10/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.