Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/3026 Esas 2022/7174 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davacı, Yozgat 1. Asliye Hukuk Mahkemesi'nde davalıya karşı açtığı davada, Köln Bölgesel Mahkemesi'nde açılan davada verilen kararın tenfiz edilmesini talep etmiştir. Davalı, bu talebin reddedilmesi gerektiğini savunmuştur. Mahkeme, yabancı mahkeme kararının onaylı tercümesinin mahkeme hükmü taşıdığını, davalının mahkemeye usulünce çağrıldığını, kararın usulünce davalıya tebliğ edildiğini ve MÖHUK 54/1/ç bendine de aykırılık bulunmadığını belirterek, tenfizi kabul etmiştir. Ancak istinaf mahkemesi, davanın reddedilmesi gerektiğine karar vermiştir. Sonuç olarak, temyiz istemi reddedilerek Bölge Adliye Mahkemesi kararı onanmıştır.
Kanun Maddeleri:
- MÖHUK 54/1/ç bendi: hukuki yardım istemiyle ilgili belgelerin tebliği konusunda düzenlemeler içerir.
- HMK 355-372. maddeleri: temyiz, istinaf ve nihai karar konularını kapsayan hukuk maddeleridir.

MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 21. HUKUK DAİRESİ


TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Yozgat 1. Asliye Hukuk Mahkemesince verilen 10.01.2019 tarih ve 2016/65 E- 2019/26 K. sayılı kararın davalı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin kabulüne dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 21. Hukuk Dairesi'nce verilen 21.01.2021 tarih ve 2019/518 E- 2021/101 K. sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, taraflar arasında sözleşmeye aykırılıktan kaynaklı olarak Köln Bölgesel Mahkemesinde davalı aleyhine açılan davada yapılan yargılama neticesinde 12.196,36 Euro'nun 24/01/2002 tarihinden itibaren Avrupa Merkez Bankasının temel faiz oranının %4 fazlası, 14/12/2009 tarihinden itibaren %5 fazlası faizi ile birlikte davalıdan tahsil edilerek müvekkiline ödenmesine karar verildiğini, yabancı mahkeme kararının kesinleştiğini belirterek Köln Bölgesel Mahkemesinin 22 O 443/09 sayılı kararının tenfizine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, tenfizi istenen karara ilişkin davalıya adli yoldan tebliğ edildiğine dair evrak bulunmadığını, kararın kamu düzenine aykırı olduğunu, taraflar arasındaki uyuşmazlığın Türk Hukuk kurallarına göre çözümlenmesi gerektiğini, davacının lehine bir mahkeme kararı elde etmek amacıyla Almanya'da dava açtığını, kanuna karşı hile yapıldığını, Türkiye'de dava açanlar ile yurt dışında dava açanlar arasında farklı kararlar çıkmasının eşitlik ilkesine aykırı bulunduğunu savunarak davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece yapılan yargılama, toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre, tenfize konu yabancı mahkeme kararının aslının ve tamamının onaylı tercümesinde kararın mahkeme tarafından verildiği ve mahkeme hükmü taşıdığı, kendisine karşı tenfiz istenen davalının mahkemeye usulünce çağrıldığı, kararın usulünce davalıya tebliğ edilmiş olduğu ve MÖHUK 54/1/ç bendine de aykırılık bulunmadığı, Almanya ile Türkiye arasında karşılıklı ikili anlaşma olmamakla beraber Türk Mahkemeleri kararları Almanya'da tenfizi mümkün olduğundan fiili uygulamanın mevcut olduğu, benzer bir davada Yozgat 2.Asliye Hukuk Mahkemesi'nce verilen 2008/410 Esas, 2008/429 Karar sayılı ilamında Yargıtay 11. Hukuk Dairesi'nin 2009/1111 Esas, 2010/7106 Karar sayılı ilamı ile onandığı gerekçesiyle davanın kabulü ile tanıma ve tenfiz kararı verilmiş, kararı davalı vekili istinaf etmiştir.
İstinaf mahkemesince, Adalet Bakanlığına yazılan müzekkere cevabı ekinde tenfizi talep edilen yabancı ilama ilişkin davada, dava dilekçesinin Adalet Bakanlığı aracılığıyla 14/12/2009 tarihinde davalı vekiline tebliğ edildiğine ilişkin tebliğ evrakında, yabancı mahkeme kararının Adalet Bakanlığı aracılığıyla davalı vekiline tebliğine ilişkin bir bilgi ve belge ise sunulmadığı, davalı vekilinin yabancı mahkeme kararının temyizine ilişkin sunduğu belirtilen dilekçenin tüm sayfaları sunulmadığı gibi anılan dilekçenin davalı vekili tarafından Köln Eyalet Mahkemesine sunulduğuna ilişkin bir bilgi ve belge ibraz edilmediği, temyiz dilekçesi üzerine temyiz mahkemesince verilen herhangi bir karar da ibraz edilmediği, davacının tenfizi talep olunan yabancı mahkeme ilamının Adalet Bakanlığı aracılığı ile davalı/vekiline tebliğ edildiğini usulüne uygun delillerle ispatlayamadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmesi gerekirken yanılgılı gerekçe ile yazılı şekilde hüküm kurulmasında isabet görülmeyerek, davalı vekilinin istinaf başvurusunun kabulüne, ilk derece mahkemesi kararının kaldırılmasına, davanın reddine karar verilmiş, kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
İlk Derece Mahkemesince verilen karara yönelik olarak yapılan istinaf başvurusu üzerine HMK'nın 355 vd. maddeleri kapsamında yöntemince yapılan inceleme sonucunda Bölge Adliye Mahkemesince esastan verilen nihai kararda, dosya kapsamına göre saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kurallarına aykırı bir yön olmadığı gibi HMK'nın 369/1. ve 371. maddelerinin uygulanmasını gerektirici nedenlerin de bulunmamasına göre usul ve yasaya uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 21,40 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 11/10/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.