Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/5613 Esas 2022/7220 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davacı, müvekkilinin murisi ile davalı arasındaki Esnaf Acil Destek Sigorta Poliçesi'nden kaynaklı vefat tazminatını alamadıklarını iddia ederek davalıdan 50.000,00 TL'nin avans faizi ile birlikte tahsilini talep etmiştir. Davalı Ferdi Kaza Sigortası Genel Şartları 5-d maddesi gereğince talebi reddettiğini savunmuş ve dava reddedilmiştir. Ancak yapılan müzakerelerde poliçedeki muafiyet hükmünün genel işlem koşulu olduğu ve bu sebeple TBK 21/1 uyarınca yazılmamış sayılması gerektiği ortaya çıkmıştır. Bu nedenle davacıya vefat tazminatının ödemesi gerektiğine karar verilmiştir. Temyiz dilekçesi reddedilmiş ve karar onanmıştır.
Kanun Maddeleri: Türk Borçlar Kanunu Madde 21/1

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ


TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada İstanbul 2. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 07.04.2021 tarih ve 2018/1202 E. - 2021/245 K. sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin murisi ile davalı ... arasında 13.06.2013-13.06.2014 tarihlerini kapsayan Esnaf Acil Destek Sigorta Poliçesi akdedildiğini, murisin 24/12/2013 tarihinde geçirdiği çift taraflı trafik kazası neticesinde vefat ettiğini, davalıya poliçede yer alan vefat teminatını almak için başvuruda bulunduklarını ancak şirketin, müteveffanın alkollü olması nedeniyle Ferdi Kaza Sigortası Genel Şartların 5-d maddesine dayanarak ödeme yapmayı reddettiğini, Yargıtay içtihatlarına göre, kazanın teminat dışında kalması için salt alkollü araç kullanmaktan kaynaklanması gerektiğini ancak bilirkişi raporlarıyla da tespit edildiği üzere kazanın karşı taraf sürücüsünün asli kusuru nedeniyle gerçekleştiğini bu nedenle müvekkilinin tazminata hak kazandığını ileri sürerek, teminat altına alınan 50.000,00 TL’nin temerrüt tarihi olan 30/10/2014 tarihinden itibaren avans faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacının talebinin Ferdi Kaza Sigortası Genel Şartları 5-d maddesi gereğince reddedildiğini zira murisin alkollü araç kullanma nedeniyle geçirdiği kaza neticesinde vefat ettiğini, ayrıca müteveffa adına düzenlenen poliçenin özel şartlar bölümünde "Tüm Teminatlara Uygulanacak İstisnalar"ın düzenlenmiş olduğunu, belirtilen bölümün 12. numaralı bendinde motorlu taşıtlarla meydana gelebilecek kazalar sonucu talep edilebilecek tazminatların teminat altında olmadığının açıkça kararlaştırıldığını, murisin trafik kazası neticesi vefat etmesi nedeni ile talebin teminat kapsamı dışında bulunduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonucunda, davaya konu sigorta poliçesinin sözleşme akdedilmeden önce davalı ... tarafından tek taraflı olarak hazırlandığı, poliçedeki mevcut özel istisnaların hem sayısının çokluğu hem de matbu tarzda hazırlanması nedeniyle ileride çok sayıda sözleşmede kullanılmak üzere düzenlendiği, dava dışı sigortalının poliçe özel şartlarındaki istisnaları müzakere etmek bir yana müdahale etme imkanın dahi bulunmadığı, sigorta poliçesinin ve muafiyetler kısmının matbu tarzda hazırlanan sigorta sözleşmesi tipinde olduğu, davaya konu muafiyet olan "motorlu taşıtlarla meydana gelebilecek kazalar sonucu talep edilebilecek tazminatlar" ibaresinin tüm kazalar için çok geniş bir şekilde ve soyut olarak poliçede yer verildiği, davaya konu muafiyetin genel işlem koşulu olduğunun kabul edilmesi gerektiği, sigorta poliçesinde yer alan muafiyet hükmünün genel işlem koşulu niteliğinde olması sebebiyle TBK 21/1 uyarınca yazılmamış sayılması gerektiği, yazılmamış sayılan davaya konu muafiyet hükmünün somut olay bakımından uygulanması imkanı kalmadığından ferdi kaza sigortası kapsamında kalan hal için davacıya vefat tazminatının ödemesi gerektiği gererekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 2.502,33 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 20/10/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.