Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/5847 Esas 2022/7324 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Ankara 1. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’ndeki bir dava, Yargıtay tarafından incelendi. Davacı, 2014 yılında tescil talebinde bulunduğu \"3 nolu\" tasarımının, davalı TPMK YİDK tarafından iptal edildiğini ancak dava konusu ürünle benzerliğinin olmadığını ileri sürerek, iptal kararının kaldırılması ve tasarımın kaydedilmesini talep etti. Davalılar, müvekkilinin tasarımına benzer bir şekilde tasarım yapılmasının tesadüf olamayacağını iddia ederek davanın reddedilmesini istediler. Dairemizin bozma ilamına uyuldu ve davanın kabulüyle TPMK YİDK’nın iptali kararı kaldırıldı. Davalıların temyiz itirazları reddedildi ve hüküm onandı. Kanun maddeleri: Fikri ve Sınaî Haklar Kanunu.

MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ


TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Ankara 1. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 21.11.2019 tarih ve 2019/291 E. - 2019/501 K. sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalılar vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçelerinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; davacının, 01.09.2014 tarihinde 2014/06044 numaralı çelik kapı modelleri tasarımının tescili istemli başvurusundaki, “3 nolu” tasarım için davalı şirket tarafından itiraz edildiğini, davalı TPMK YİDK’nın 14.12.2015 tarihli 2015/T-797 sayılı kararı ile 3 nolu tasarımın iptal edildiğini, oysaki dava konusu işbu tasarım ile davalı firma tarafından üretildiği iddia edilen ürün arasında herhangi bir görsel ya da başkaca bir benzerlik bulunmadığını ileri sürerek, davalı TPMK YİDK'nın anılan kararının iptalini, endüstriyel tasarımın müvekkil adına kayıt ve tesciline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı TPMK vekili, müvekkili kurum kararının usul ve yasaya uygun bulunduğunu savunarak, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Davalı şirket vekili, davacının tasarım özgürlüğü olmasına rağmen müvekkilinin tasarımına bu kadar benzeyen bir tasarım başvurusunda bulunmasının tesadüf kabul edilemeyeceğini savunarak, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece, Dairemizin bozma ilamı ve tüm dosya kapsamına göre; mahkemece yapılan Yargıtay bozma ilamına uyulmasına karar verildiği, Yargıtay Bozma ilamı doğrultusunda davanın kabulü ile, TPMK YİDK’nın 14/12/2015 tarih 2015/T-797 sayılı kararının iptaline karar verilmiştir.
Kararı, davalı kurum vekili ile davalı şirket vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalılar vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalılar vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, istek halinde aşağıda yazılı 37,90 TL harcın temyiz eden davalılara iadesine,
24/10/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.