Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/3379 Esas 2022/7322 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
11. Hukuk Dairesi
Esas No: 2021/3379
Karar No: 2022/7322
Karar Tarihi: 24.10.2022

Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/3379 Esas 2022/7322 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Ankara 3. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi'nde görülen bir davada, davalı şirketin 2017/38379 numaralı \"nano touch+şekil\" ibareli marka başvurusuna davacının 2005/29151 sayılı \"DRY TOUCH+şekil\" ibareli tanınmış markasına ve benzerlik, tanınmışlık ile kötüniyet nedenlerine dayalı itirazının davalı kurum tarafından nihai olarak reddedilmesine karşı yapılan başvuruyu inceleyen Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi, dava konusu başvurunun asıl unsurunun \"touch\" ibaresi olduğu ve davacı markalarının da asıl unsurunun \"touch\" ibaresi olduğunu belirterek, markalar arasında iltibas ihtimalinin bulunduğuna ve nihai olmamak üzere itirazın kabul edilmesi gerektiğine karar vermiştir. Temyiz başvuruları reddedilerek, Bölge Adliye Mahkemesi kararı onanmıştır.
Kanun Maddeleri:
- 6769 sayılı Sınai Mülkiyet Kanunu'nun 6/1 maddesi (ayırt ediciliği yüksek olan markalar arasında iltibas ihtimalinin bulunduğu durumlar)
- Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 353/b-1 maddesi (istenilen usul hükümlerine uygun bulunmayan istinaf başvurusunun esastan reddi)
- Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 370/1 maddesi (temyize konu bölge adliye mahkemesi kararının onanması)
- Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 372. maddesi (işlem yapılması için dosyanın ilgili mahkemeye gönderilmesi)
11. Hukuk Dairesi         2021/3379 E.  ,  2022/7322 K.

    "İçtihat Metni"


    MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ


    TÜRK MİLLETİ ADINA

    Taraflar arasında görülen davada Ankara 3. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 11/06/2019 tarih ve 2018/434 E- 2019/277 K. sayılı kararın davalılar vekilleri tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf istemlerinin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi'nce verilen 05/03/2021 tarih ve 2019/1122 E- 2021/280 K. sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davalılar vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçelerinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
    Davacı vekili, davalı şirketin “nano touch+şekil” ibareli 2017/38379 numaralı marka başvurusuna davacının 2005/29151 sayılı "DRY TOUCH+şekil" ibareli tanınmış markasına ve benzerlik, tanınmışlık ile kötüniyet nedenlerine dayalı itirazının davalı kurum tarafından nihai olarak reddedildiğini, markaların karıştırma ihtimali bulunacak derecede benzer bulunduğunu, “touch” ortak esas unsuru nedeniyle birbirine son derece yakın olduklarını ileri sürerek, davalı Türkpatent YİDK’nın 2018-M-9439 sayılı kararının iptalini ve diğer davalı markasının hükümsüzlüğüne karar verilmesini talep etmiştir.
    Davalı Türk Patent ve Marka Kurumu vekili, müvekkili kurum kararının usul ve yasaya uygun olduğunu savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
    Davalı Şirket vekili, markaların görsel bir benzerlik taşımadığını, işaretler arasında fonetik bir benzerliğin bulunmadığını, “dry touch” ibaresinin “kuru dokunuş” anlamına geldiğini, davalı markasının ise ileri teknoloji ile üretimini yaptığı havlularda kullanmak üzere “ileri teknoloji dokunuş” anlamına geldiğini, davacının “touch” ibaresini içerir şekildeki başvurulara yönelik itirazlarının reddedildiğini savunarak davanın reddini istemiştir.
    Mahkemece tüm dosya kapsamına göre; dava konusu 2017/38379 sayılı “nano touch” ibareli başvuru ile davacı yana ait önceki tarihli “dry touch” markası arasında, 24. sınıfta ortaklığı tespit edilen emtiada, ortalama tüketici algısında iltibasa yol açabilecek düzeyde bir benzerliğin mevcut olduğu, davacı markasının 6/5 maddesi anlamında bir tanınmışlığın ispat edilemediği, başvurunun kötü niyetli olarak gerçekleştirildiğine yönelik delilin dosyaya sunulmadığı gerekçesiyle davanın kabulüne, Türkpatent YİDK'nın 2018-M-9439 sayılı kararının iptaline, 2017/38379 sayılı markanın hükümsüzlüğü ile sicilden terkinine karar verilmiş, karara karşı, davalı kurum vekili ile davalı şirket vekili istinaf kanun yoluna başvurmuştur.
    Bölge Adliye Mahkemesince; mahkemenin vakıa ve hukuki değerlendirmesinde usul ve esas yönünden yasaya aykırılık bulunmadığı ve dava konusu “nano touch+şekil” ibaresini oluşturan şekil unsurunun bir ayırt ediciliğinin olmadığı, başvuruda yer alan "nano" ibaresinin ise Yunanca "cüce" anlamına gelip, gıdadan ilaç sektörüne, bilgisayardan otomotiv ve akaryakıt sektörüne kadar hemen her alanda yaygın şekilde kullanılan, ayırt ediciliği bulunmayan, tanımlayıcı bir ibare olduğu (Yargıtay 11. Hukuk Dairesi'nin 18.09.2012 gün ve 2010/10229 E. - 2012/13553 K., 01.07.2013 gün ve 2012/16597 E. - 2013/13871 K.), dava konusu başvurunun asıl unsurunun "touch" ibaresi olduğu, davacı markalarının bir bütün halinde "touch" ibaresi ile birlikte "kuru dokunuş" anlamına geldiği, davacı markalarının da asıl unsurunun "touch" ibaresi olduğu, 24. sınıfta ayırt ediciliğinin yüksek olduğundan markalar arasında 6769 sayılı SMK’nın 6/1 bendi uyarınca iltibas ihtimalinin bulunduğu, Yargıtay 11. Hukuk Dairesi'nin davacının "DRY TOUCH" ibareli markası ile "Latex Touch" ibareli marka tescil başvurusunu benzer bulan 27.04.2012 gün ve 2011/216 E.- 2012/6948 K. sayılı ilamının da bu yönde olduğu gerekçesiyle, davalı şirket vekili ile davalı Türk Patent ve Marka Kurumu vekilinin istinaf başvurularının esastan reddine karar verilmiştir.
    Kararı, davalı kurum vekili ile davalı şirket vekili temyiz etmiştir.
    Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK'nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
    SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davalı kurum vekili ile davalı şirket vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, istekleri halinde aşağıda yazılı 37,90 TL harcın temyiz eden davalılara iadesine, 24/10/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.


    Hemen Ara