Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/5942 Esas 2022/7310 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davalı, müvekkilleri aleyhine tahsilat makbuzlarına dayalı icra takibi yaptıktan sonra tahsilat makbuzlarındaki imzaların müvekkillerine ait olmadığını iddia eden davacıların, borçlu olmadığının ve icra takibinin iptal edilmesini talep ettiği dava görülmüştür. Mahkeme, davacıların Manavgat 1. İcra Müdürlüğü'nün 2010/2737 Esas sayılı dosyasında borçlu olmadıklarının tespitine ve kötü niyet tazminatı talebinin reddine karar vermiştir. Davalı vekilinin temyiz itirazları reddedilmiştir.
Kanun maddeleri: -
(none)

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ


TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Manavgat 3. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 18.01.2018 tarih ve 2015/402 E. - 2018/17 K. sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacılar vekili, davalının müvekkilleri aleyhine tahsilat makbuzlarına dayalı icra takibi yaptığını, tahsilat makbuzlarındaki imzaların müvekkillerine ait olmadığını, tahsilat makbuzlarındaki 2 adet çekin müvekkilleri tarafından alacak nedeniyle alındığını, takibe konulduğunu, diğer çeklerin kayıtlarında olmadığını, çeklerin davalı ile de ilgisinin bulunmadığını belirterek müvekkillerinin borçlu olmadığının tespitine ve icra takibinin iptaline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, tahsilat makbuzlarında yazılı çeklerin dava dışı şirket tarafından borcuna karşılık müvekkiline verildiğini, çeklerin hatır ilişkisine binaen davacıya tahsilat makbuzları ile teslim edildiğini, çeklerden birinin ödendiğini, diğerlerinin ödenmemesi üzerine davacılar aleyhine icra takibi yapıldığını belirterek davanın reddini istemiştir.
Mahkemece bozma ilamına uyularak, davalıya yemin teklifi hatırlatılmış olup, davalı tarafından yemin teklifi edilmeyeceğinin belirtilmesi üzerine karar verilerek, davanın kabulüne, davacıların Manavgat 1. İcra Müdürlüğü'nün 2010/2737 Esas sayılı dosyasında borçlu olmadıklarının tespitine, kötü niyet tazminatı talebinin reddine karar verilmiştir.
Karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 1.812,47 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 24/10/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.