Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/3703 Esas 2022/7366 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davacı Nivea markasına yapılan tecavüz ve haksız rekabet iddiasıyla mahkemeye başvurmuştur. Ancak ilk derece mahkemesince markalar arasında benzerlik olmadığı ve karıştırma ihtimalinin olmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir. Davacı vekili istinaf kanun yoluna başvursa da istinaf mahkemesince reddedilmiştir. Sonuç olarak temyiz istemi de reddedilmiş ve Bölge Adliye Mahkemesi kararı onanmıştır. Kararda HMK'nın 353/b-1 ve 370/1 maddeleri uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının ilk derece mahkemesine, bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesi ve bakiye 21.40 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınması kararlaştırılmıştır.
HMK'nın 353/b-1 maddesi, istinaf başvurularının esastan reddedilebileceğini, HMK'nın 370/1 ise temyiz başvurularının reddedilebileceğini ifade etmektedir.

MAHKEMESİ : İSTANBUL BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 16. HUKUK DAİRESİ



TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada İstanbul 1.Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 16.01.2018 tarih ve 2017/229 E. - 2018/16 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 16. Hukuk Dairesi'nce verilen 22.03.2021 tarih ve 2018/1548 E. - 2021/600 K. sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi Mustafa Ibrahim Adır tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin “NIVEA”, “8X4”, “NIVEA FOR MEN”, “NIVEA VİSAGE” gibi ülkemizde tanınmış markaları bulunduğunu, Nıvea markasının ilk olarak 48359 tescil numarasıyla 31.12.1973 yılında ülkemizde tescil edildiğini, ve ayrıca birçok tescilli markası bulunduğunu, yine ürünlerin son derece özgün ve ayırdedici bir ambalaj kompozisyonu içerisinde piyasaya sunulduğunu, müvekkilinin davalının "NICOS" markalı Aftershave, losyon, balsan ve roll-onlarına ait ürün ambalajlarından haberdar olduğunu, yapılan araştırmada üretimin her iki davalı tarafından gerçekleştirildiğinin tespit edildiğini, İstanbul 3. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi'nin 2014/58 D.İş sayılı dosyasında alınan bilirkişi raporunda; davalıya ait NICOS FOR MEN marka görselinin müvekkiline ait 2008/54386 tescil numaralı NIVEA FOR MEN markasına benzer olduğunun tespit edildiğini, ayrıca bir kısım ürünlerin kutu ambalajlarında da biçimsel ve grafik görsel açıdan benzerliklerin tespit edildiğini, ihtiyati tedbir taleplerinin kısmen kabul edildiğini, davalıların bu eylemlerinin müvekkilinin marka haklarına tecavüz oluşturduğunu, bu durumun aynı zamanda haksız rekabete teşkil ettiğini ileri sürerek, markaya tecavüzün ve haksız rekabetin tespitine karar verilmesini istemiştir.
Davalılar vekili, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
İlk derece mahkemesince, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, davacı markasında asıl unsurun NIVEA ibaresinde, davalı markasının ise NICOS ibaresinden oluştuğu, yalnızca ilk iki harfin ortak olduğu, markaların benzer olmadığı, bütünsel olarak benzerlik ve iltibas tehlikesi bulunmadığı, yine markaların kullanıldığı ürünler yönünden de benzerlik ve iltibasın bulunmadığı, markalarda yer alan "Aftershave" , "Lotion" ve "Roll-On" ibarelerinin ürün çeşidini belirtmek için markaya eklenmiş yardımcı unsurlar olduğu, markalar arasında telaffuz açısından da benzerlik bulunmadığı, tüketiciler yönünden karıştırma ihtimalinin de olmadığı gerekçeleriyle davanın reddine karar verilmiştir.
Karara karşı davacı vekili tarafından istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
İstinaf mahkemesince yapılan yargılama sonucunda, davacı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK'nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 21,40 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 25/10/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.