Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/3297 Esas 2022/7443 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada Ankara 2. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 25.04.2018 tarih ve 2017/99 E- 2018/178 K. sayılı kararın taraf vekilleri tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf istemlerinin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi'nce verilen 05.02.2021 tarih ve 2019/984 E- 2021/131 K. sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçelerinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; müvekkilinin "evin" ibare ve biçimli 29 ve 31.sınıftaki ürünleri içeren 2000/4854 ve "EVİN+şekil" ibare ve biçimli 31.sınıftaki ürünleri içeren 2000/4854 sayılı markaların sahibi olduğunu, davalının 23.02.2016 tarihinde "evimin+şekil" ibareli, 29 ve 35/1-4+5(29, 30, 31, 32, 33, 34.sınıf ürünler için).sınıf ürün ve hizmetleri içeren 2016/15713 sayılı marka tescil başvurusuna yaptıkları itirazın nihai olarak YİDK tarafından reddedildiğini, kararın haksız ve hukuka aykırı olduğunu, "evimin+şekil" ibareli başvurunun tescilinin müvekkilinin "evin" esas ve ayırt edici unsurlu markası ile iltibasa sebebiyet vereceğini ileri sürerek, TürkPatent YİDK'nın 17.01.2017 tarihli ve 2017/M-449 sayılı kararının iptaline ve davalı markasının hükümsüzlüğü ile sicilden terkinine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı Türk Patent vekili; davacının redde mesnet markaları ile dava konusu başvurunun görsel, işitsel ve kavramsal olarak farklı oldukları gibi, başvurunun sadece "evimin" ibaresinden oluşmayıp baskın şekilde şekil unsurunun da bulunduğunu, şekil unsurunun dava konusu başvuruya ayırt edicilik kazandırdığını bu nedenle davacının redde mesnet markaları ile dava konusu başvurusun ortalama tüketici nezdinde iltibasa sebebiyet derece benzer olmadığını, kurum kararının usul ve yasaya uygun olduğunu savunarak, davanın reddini talep etmiştir.
Davalı ... vekili, dava konusu başvuruları ile davacının redde mesnet markalarının görsel, işitsel ve anlamsal olarak farklı oldukları gibi kapsamındaki mal ve hizmet sınıflarının da farklı olduğunu, TürkPatent kayıtları incelendiğinde davacıya ait markaların sadece bir harfinin değiştirilmesi ile oluşturulmuş sözcüklerden ibaret markalarının bulunduğunun görüldüğünü savunarak, davanın reddini istemiştir.
İlk derece mahkemesince, iddia, savunma, toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre; tescilli bir marka ile başvuru konusu işaret arasında iltibasa sebebiyet verebilecek derecede görsel, sescil ve anlamsal benzerlik olup olmadığının tespitinde her iki işaretin ayırt edici ve baskın unsurları nazara alınarak münferit unsurlardan ziyade bütünü itibariyle bıraktıkları izlenimin nazara alınması gerektiği, davacının markalarının "evin" ve "EVİN+şekil" ibareli olduğu, markadaki asıl ve ayırt edici unsurun "evin" ibaresinden oluştuğu, "evin" ibaresinin marka kapsamındaki ürün ve hizmetler bakımından derhâl ve doğrudan doğruya ürün ve hizmetlerin cinsini, vasfını veya herhangi bir hâlini belirtmediğinden somut ve soyut olarak ayırt edicilik vasfının bulunduğu, zira aksi kanıya ulaşılmasını haklı gösterecek yeterli kanıt olmadığı, davalı başvurusunun konusu olan işaretin "evimin+şekil" ibaresinden oluştuğu, işarette "evimin" ibaresinin asıl ve ayırt edici unsur olduğu, davacı markasındaki ayırt ediciliği temsil eder biçimde anılan ibarenin ayırt edilemeyecek derecede benzerinin başvuruya anlamsal, sescil ve görsel olarak karıştırmaya neden olacak ithal edilmiş bulunduğu, "evin" ve "EVİN+şekil" ibareli markalar ile "evimin+şekil" ibareli başvurunun anlamsal, görsel ve sescil olarak benzer nitelikte oldukları, var olan farklı unsurların ayırt edicilikte yeterli farklılık yaratmadığı, anlamsal, görsel ve sescil olarak iki işaret arasında var olan genel izleminden doğan benzerliğin etkilerini geri plâna atmaya elverişli olmadığı, başvuru kapsamında yer alan 29.sınıftaki "et, balık, kümes ve av hayvanlarının etleri ile her nevi işlenmiş et ürünleri. Zeytin, zeytin ezmeleri. Kurutulmuş, konservelenmiş, dondurulmuş, pişirilmiş, tütsülenmiş, salamura edilmiş her türlü mevye ve sebzeler, salçalar." ürünleri ile 35/5.sınıftaki "müşterilerin malları elverişli bir şekilde görmesi ve satın alması için et, balık, kümes ve av hayvanlarının etleri ile her nevi işlenmiş et ürünleri. Zeytin, zeytin ezmeleri. Kurutulmuş, konservelenmiş, dondurulmuş, pişirilmiş, tütsülenmiş, salamura edilmiş her türlü meyve ve sebzeler, salçalar. İşlenmemiş tarım ve bahçecilik ürünleri, tohumlar mallarının bir araya getirilmesi hizmetlerinin; (belirtilen hizmetler, perakende, toptan satış mağazaları, elektronik ortamlar, katalog ve benzeri diğer yöntemler ile sağlanabilir.)" davacı markalarının kapsamında yer alan ürünlerle aynı türden olduğu,başvuru kapsamındaki diğer ürün ve hizmetlerin, davacı markalarının kapsamındaki ürün ve hizmetlerle aynı türden olmadıkları; aynı tür sayılma kriterlerinin de bulunmadığı; zira birbirini tamamlamadığı, aynı dağıtım kanallarından geçmedikleri, aynı işyerlerinde sunulmadıkları, birbirleri yerine ikamet edilme ve rekabet etme olanaklarının bulunmadığı, normal düzeyde bilgilendirilmiş, makûl ölçüde dikkatli, işaret ve markayı aynı anda görüp detaylarını karşılaştıramayan ve daha önce yararlandığı ürünlerle ilgili markanın göz ve kulağında kalan izine dayanarak sonraki belirtilen aynı tür hizmetlerin alımlarında aynı markayla sunulan mallardan ve hizmetlerden yararlanmak isteyen ortalama düzeydeki alıcı ve yararlanıcıların bu marka ve işaretin farklı işletmelere ait iki ayrı marka olduğunu algılamalarının mümkün olmadığı, gerekçesiyle davanın kısmen kabulü ile Türk Patent YİDK'nın 2017/M-449 sayılı kararının, 2016/15713 sayılı marka tescil başvurusu kapsamındaki, 29.sınıftaki "et, balık, kümes ve av hayvanlarının etleri ile her nevi işlenmiş et ürünleri. Zeytin, zeytin ezmeleri. Kurutulmuş, konservelenmiş, dondurulmuş, pişirilmiş, tütsülenmiş, salamura edilmiş her türlü mevye ve sebzeler, salçalar." ürünleri ile 35/5.sınıftaki "müşterilerin malları elverişli bir şekilde görmesi ve satın alması için et, balık, kümes ve av hayvanlarının etleri ile her nevi işlenmiş et ürünleri. Zeytin, zeytin ezmeleri. Kurutulmuş, konservelenmiş, dondurulmuş, pişirilmiş, tütsülenmiş, salamura edilmiş her türlü meyve ve sebzeler, salçalar. İşlenmemiş tarım ve bahçecilik ürünleri, tohumlar mallarının bir araya getirilmesi hizmetleri; (belirtilen hizmetler, perakende, toptan satış mağazaları, elektronik ortamlar, katalog ve benzeri diğer yöntemler ile sağlanabilir.)" bakımından, davacı itirazlarının reddi yönünden iptaline, sair yönlerden iptal isteminin reddine, davalı başvurusu marka olarak tescil olunmadığından hükümsüzlük istemi hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
Karara karşı, tüm taraf vekillerince istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince, tün dosya kapsamına göre yapılan istinaf incelemesi sonucunda; tarafların marka işaretleri arasında 556 sayılı KHK'nın 8/1-b maddesi anlamında benzerlik bulunduğu, zira taraf markalarının esas unsurlarının "evimin" ve "evin" ibaresinden oluştuğu, dava konusu markada yer alan şekil unsurunun yeterince ayırt edicilik sağlamadığı, mahkemece alınan bilirkişi kök ve ek raporunda belirlenen sınıf karşılaştırmasının yerinde ve denetlenebilir olduğu, ayrıca yapılan sınıf karşılaştırılmasında davacının itirazına mesnet 2010/48767 sayılı markasının da değerlendirildiği, dava konusu marka tescil başvurusu kapsamında yer alan ve mahkemece karar yerinde geçen 29.sınıf malların, davacının itirazına dayanak markasının tescili kapsamında yer alan 29.sınıf mallar ile aynı tür olduğu, dava konusu markada, belirtilen 29. sınıfa özgülenmiş 35/5.sınıf mağazacılık hizmetlerinin de, davacının aynı tür olduğu kabul edilen 29.sınıfta tescilli bulunan emtiaları ile iltibas oluşturduğu, zira ticari bir malı üreten işletmenin, ürettiği malı satmasının, işin doğası gereği ve ticari faaliyetin zorunlu bir sonucu olduğu, dava konusu marka kapsamında bırakılan emtia ile davacının itirazına mesnet markaları kapsamında bulunan emtianın aynı/aynı tür/ benzer olmadığı, dolayısıyla mahkemenin vakıa ve hukuki değerlendirmesinde usul ve esas yönünden yasaya aykırılık bulunmadığı gerekçesi ile, davacı ve daavalılar vekillerinin istinaf başvurularının esastan reddine karar verilmiştir.
Karara karşı, tüm taraf vekillerince temyiz kanun yoluna başvurulmuştur.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK'nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, taraf vekillerinin temyiz istemlerinin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 21,40 TL temyiz ilam harcının temyiz eden taraflardan ayrı ayrı alınmasına, 26/10/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.