Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/6220 Esas 2022/7516 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davacı ile davalı arasında taşıt alımı konusunda yapılan sözleşmede, davacı kredi finansmanı sözleşmesi kapsamında 45.000 TL'lik taşıt kredisi karşılığında davalıya 61.496,16 TL ödeme yapacağı kararlaştırılmıştır. 01 BND 39 plakalı araç için 15.000 TL peşinat verilmiştir ve geri kalan kısım için kredilendirme yapılmıştır. Ancak, davacının ödemelerde aksaklık yaşaması sonucu icra takipleri başlatılmıştır. Davacı, mükerrer takip nedeniyle her iki icra dosyası için 42.924,42 TL borcu olmadığının tespit edilmesi ve haksız takipler nedeniyle davalının kötü niyet tazminatına mahkum edilmesini talep etmiştir. Mahkeme, taraflar arasındaki sözleşme gereği yapılan takipler sonucu borç olmadığının tespitine karar vermiştir. Ancak, rehinli araç borcu karşılamaya yetmediği için ilamsız icra takibi yapılamayacağına karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri: Borçlar Kanunu - Madde 117, Madde 125, Madde 155, Madde 187, Madde 191

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada İstanbul 11. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 14.06.2021 tarih ve 2020/327 E. - 2021/458 K. sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davacı ile davalı temlik eden arasında taşıt alımı konusunda kredi finansmanı sözleşmesi yapıldığını, sözleşmeye istinaden 45.000,00 TL’lik taşıt kredisi karşılığında davacının davalıya 61.496,16 TL’yi 48 ay vadeyle ödeyeceğinin kararlaştırıldığını, 60.000,00 TL’ye alınan 01 BND 39 plakalı araç için 15.000,00 TL peşinat verildiğini, geri kalan kısım için yapılan kredilendirme kapsamında taksitlerin ödenmeye başlandığını, davacı şirket yetkililerinin ailevi sorunları nedeniyle ödemelerde gecikmeler başlayınca İstanbul 27. İcra Müdürlüğü’nün 2013/523 Es. ve İstanbul 13. İcra Müdürlüğü’nün 2013/2301 Es. sayılı dosyaları ile takipler başlatıldığını, satıma konu aracın 45.000,00 TL bedelle davalıya ihale edildiğini, taksit ödemeleri ve icra yoluyla yapılan tahsilatlar ile borcun fazlasıyla ödendiğini ileri sürerek, davacının mükerrer takip nedeniyle her iki icra dosyası için 42.924,42 TL borç olmadığının tespitine ve yapılan haksız takipler nedeniyle davalının %20’den az olmamak üzere kötü niyet tazminatına mahkum edilmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı taraf davaya cevap vermemiştir.
Mahkemece bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonucunda, davanın iki ayrı icra takibinden dolayı borçlu bulunmadığının tespiti istemine ilişkin olduğu, davalı temlik eden tarafından, taraflar arasında düzenlenen araç kredi sözleşmesi uyarınca araç üzerine konulan rehin nedeniyle rehnin paraya çevrilmesi yoluyla takip, rehinle temin edilmemiş alacak için ise ilamsız icra yoluyla alacağın tahsili için takip başlatıldığı, Yargıtay bozma ilamında da belirtildiği üzere rehin tutarı borcu ödemeye yetmediği takdirde alacaklının kalan alacağını ilamsız icra yoluyla takip yaparak talep edebileceği, davalının rehnin paraya çevrilmesi yoluyla takip yaptıktan yalnızca 3 gün sonra ilamsız icra takibinde bulunduğu, henüz ilamsız icra takip tarihinde, rehnin tutarının borcu karşılamaya yeterli olup olmadığının belirsiz olduğu, bu nedenle ilamsız icra takibi yapılamayacağı kanaatine varıldığı, davacının İstanbul 13. İcra Müdürlüğü'nün 2013/2301 esas sayılı takip dosyasına yönelik isteminin kabulü ile anılan takip dosyası nedeniyle davalıya borçlu olmadığının tespitine, İstanbul 27. İcra Müdürlüğü'nün 2013/523 esas sayılı taşınır rehninin paraya çevrilmesi yoluyla takibe yönelik menfi tespit talebi bakımından, bozma öncesi alınan bilirkişi raporlarından da anlaşıldığı üzere, rehinli aracın 45.000 TL bedelle satıldığı, satışa rağmen dava tarihi itibariyle davalının davacıdan 6.341,92 TL bakiye alacağının bulunduğu, rehnin borcu karşılamaya yetmediğinin anlaşılması nedeniyle davacının İstanbul 27. İcra Müdürlüğü'nün 2013/523 esas sayılı taşınır rehninin paraya çevrilmesi yoluyla takibe yönelik talebinin reddine karar verilmesi gerektiği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne kısmen reddine karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, davalı ...Ş. harçtan muaf olduğundan ödediği temyiz ilam harcı ve temyiz başvuru harcının isteği halinde temyiz eden davalı ...Ş.'ye iadesine, 27/10/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.