Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2022/2685 Esas 2022/7482 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davalı tarafından istinaf edilen ve davanın reddine karar veren ilk derece mahkemesi kararının, bozma ilamına uyularak esastan kabul edildiği ve davanın yeniden reddedildiği, davacının temyiz başvurusunun ise yerinde olmadığı belirtilmiştir. Kararın Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 370/1. maddesi gereğince onaylandığı ve dosyanın ilk derece mahkemesine gönderildiği, ayrıca kararın bir örneğinin de Bölge Adliye Mahkemesine gönderildiği ifade edilmiştir. Kanun maddeleri ise, HMK'nın 370/1, 372 ve 373/3. maddeleridir.

MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 21. HUKUK DAİRESİ





TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Ankara 8. Asliye Ticaret Mahkemesi'nce verilen 02/11/2016 tarih ve 2010/809 E.- 2016/730 K. sayılı kararın davalı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan kabulüne dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 21. Hukuk Dairesi'nce verilen 24/11/2022 tarih ve 2020/920 E.- 2022/29 K. sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalının 08/01/2009 tarihinde müvekkili şirket müdürlüğüne atandığını, 17/06/2010 tarihi itibarıyla davalının müdürlükten azledildiğini ve şirketle ilişiğinin kesildiğini, davalının müvekkili şirketin alacaklarını tahsil ettiğini, şirket banka hesaplarından para çekip müvekkiline iade etmediğini, şirketin ihtiyacı olmayan ve şirkette bulunmayan eşyalar alıp şirket adına fatura ettirdiğini ileri sürerek, şimdilik 10.000,00 TL alacağın avans faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiş; yargılama aşamasında talebini toplam 407.127,80 TL olarak ıslah etmiştir.
Davalı vekili, davacının iddialarının yerinde olmadığını, ispat yükümlülüğünün davacı üzerinde bulunduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
Bölge Adliye Mahkemesince, bozma ilamına uyularak alınan raporlar ve tüm dosya kapsamına göre davalının davacıyı zarara uğrattığının ispat edilemediği gerekçesiyle davalı vekilinin istinaf başvurusunun esastan kabulüne, ilk derece mahkemesinin kararının kaldırılmasına, davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, Bölge Adliye Mahkemesince HMK'nın 373/3. maddesi uyarınca uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına göre, davacı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, davacıdan temyiz harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, 27/10/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.