Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/6442 Esas 2015/8710 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
17. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/6442
Karar No: 2015/8710
Karar Tarihi: 04.11.2015

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/6442 Esas 2015/8710 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

17. Ceza Dairesi'nin incelediği dosyada, asliye ceza mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmiştir. Suçun hırsızlık olduğu ve sanıkların suçu işlediği kabul edilmiştir. Ancak, bazı hususlarda hükümde yanlışlıklar yapılmıştır.
İlk olarak, müştekiye iade edilen eşyaların tamamının değil de sadece bir kısmının iade edilmesi nedeniyle, müştekinin kısmi iadeye rıza gösterip göstermeyeceği tespit edilmemiştir ve bu nedenle sanıklar hakkında uygulama yapılmamıştır.
İkinci olarak, sanıkların kendi alt soyları yönünden hapis cezalarıyla mahkumiyetlerinin yasal sonucu olarak 5237 sayılı TCK'nın 53/1-c maddesi gereğince \"velayet hakkından; vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksunluğun\" sadece koşullu salıverme tarihine kadar süreceği, diğer durumlar için yoksunluğun hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceği gözetilmemiştir.
Üçüncü olarak, tekerrür uygulamasına esas alınacak hükümlülüklerin ve sonraki suç tarihinin 01.06.2005 tarihinden önce olması halinde, sanık ... hakkında TCK'nın 58. maddesinin uygulanamayacağı gözetilmemiştir.
Son olarak, yargılama giderlerinin payları oranında eşit olarak sanıklardan alınması gerektiği gözetilmeden, sanıklardan müteselsilen tahsil edilmesine karar verilmiştir.
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 168/4. maddesi, 53/1-c maddesi ve 58. maddesi hakkında bilgi verilmektedir.
17. Ceza Dairesi         2015/6442 E.  ,  2015/8710 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Hırsızlık
    HÜKÜM : Mahkumiyet

    Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
    Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
    Ancak;
    1-Sanıklardan ..."ın yakalandıktan sonra hırsızlığa konu eşyaların yerini söylediği ve müştekiye iadesini sağladığı, ancak maket telefonların bulunmaması ve buna ilişkin zararın giderilmemesi nedeniyle iadenin kısmi olduğunun anlaşılması karşısında, 5237 sayılı TCK"nın 168/4. maddesi gereğince müştekinin kısmi iadeye rıza gösterip göstermeyeceği tespit edildikten sonra sanıklar hakkında uygulama yapılması gerektiğinin gözetilmemesi,
    2-Kasten işlemiş oldukları suçtan, hapis cezalarıyla mahkumiyetlerin yasal sonucu olarak sanıkların 5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinin “c” bendinde “velayet hakkından; vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksunluğun” sadece sanıkların kendi alt soyları yönünden koşullu salıverme tarihine kadar süreceği, alt soyları haricindekiler yönünden ise yoksunluğun hapis cezalarının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi,
    3-Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun Dairemizce de benimsenen 08.04.2008 gün ve 2008/1-157 Esas, 2008/74 Karar sayılı ilamında da açıklandığı üzere; tekerrür uygulamasına esas alınacak hükümlülüklerin ve sonraki suç tarihinin 01.06.2005 tarihinden önce olması halinde; 5237 sayılı TCK"nın lehe kabulü ile yapılan uygulamalarda aynı Kanun"un 58. maddesinde yer alan tekerrür hükümlerinin uygulanamayacağı gözetilmeden sanık ... hakkında TCK"nın 58. maddesinin uygulanması,
    4-Yargılama giderlerinin payları oranında eşit olarak sanıklardan alınmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden sanıklardan müteselsilen tahsiline karar verilmesi,Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ... ile sanıklar müdafilerinin temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 04.11.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.






    Hemen Ara