Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2022/6503 Esas 2022/7563 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

İstanbul Anadolu 1. Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi'nde görülen bir davada, davacıya ait standardın davalının internet sitesinde haksız şekilde kullanıldığı iddiasıyla açılan davada, mahkeme davanın kısmen kabulüne karar vermiştir. Ancak, davalının temyiz başvurusu sonucunda, Daire'nin onama ilamı davacı vekili tarafından karar düzeltme istemiyle itiraz edilmiştir. Ancak, karar düzeltme isteminin, manevi tazminat talebinin 35.834,00 TL altında kalması nedeniyle reddedilmesine karar verilmiştir. Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 5219 sayılı Kanun ile değişik 440/III-1 nci maddesi uyarınca 01/01/2022 tarihinden itibaren karar düzeltme sınırı 35.834,00 TL’ye yükseltilmiştir.

MAHKEMESİ : İSTANBUL ANADOLU 1.FİKRÎ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ


TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada İstanbul Anadolu 1. Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi'nce verilen 15.09.2020 gün ve 2019/57 - 2020/129 sayılı kararı onayan Daire'nin 26/05/2022 gün ve 2021/2151 - 2022/4102 sayılı kararı aleyhinde davacı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş olmakla, tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 5219 sayılı Kanun ile değişik 440/III-1 nci maddesi uyarınca 01/01/2022 tarihinden itibaren karar düzeltme sınırı 35.834,00 TL’ye yükseltilmiştir.
Dava, davacıya ait standardın davalının internet sitesinde haksız şekilde kullanıldığı iddiası ile internet sitesinde kullanımın durdurulması, 5.000,00 TL maddi, 25.000,00 TL. manevi tazminat istemine ilişkin olup mahkemece, davanın kısmen kabulüne dair verilen karar, davalı vekilinin temyiz istemi üzerine Dairenin 26.05.2022 günlü ilamıyla onanmıştır. Onama ilamına karşı davacı vekili tarafından karar düzeltme isteminde bulunulmuş ise de, davacı yönünden reddedilen ve karar düzeltme isteminin konusunu oluşturan 25.000,00 TL manevi tazminat isteminin yukarıda anılan Kanun hükmü uyarınca karar düzeltme sınırının altında kaldığı anlaşıldığından davacı vekilinin karar düzeltme dilekçesinin reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin karar düzeltme dilekçesinin miktar yönünden REDDİNE, ödediği karar düzeltme harcının isteği halinde karar düzeltme isteyen davacıya iadesine, 31/10/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.