Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2022/5980 Esas 2022/7694 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Bursa 1. Asliye Ticaret Mahkemesi'nin verdiği karar için yapılan istinaf başvurusunun İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 12. Hukuk Dairesi tarafından esastan reddedildiği ancak Yargıtay'ın bozma kararı verdiği, bozma sonrasında verilen kararın ise Dairemiz tarafından bozulduğu belirtiliyor. Davalı vekilinin karar düzeltme talebinin reddedildiği ve bu durumda Yargıtay kararlarının karar düzeltme yoluna gidilmesine izin vermediği ifade ediliyor. Kanun maddeleri olarak ise Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun Geçici 3. maddesi 2. fıkrası ve HMK'nun 368. maddesi yollamasıyla aynı Kanunun 329/2. maddesi ile HMK 372 maddesi veriliyor.

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ



TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Bursa 1. Asliye Ticaret Mahkemesi'nce verilen 25.11.2020 gün ve 2019/763 - 2020/778 sayılı kararı bozan Daire'nin 06.06.2022 gün ve 2021/6313 - 2022/4505 sayılı kararı aleyhinde davalı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş olmakla, tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun Geçici 3. maddesinin 2.fıkrasında; Bölge Adliye Mahkemelerinin göreve başlama tarihinden önce aleyhine temyiz başvurusunda bulunulmuş olan kararlar hakkında, kesinleşinceye kadar 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 26.09.2004 tarih ve 5236 sayılı Kanun'la yapılan değişiklikten önceki 427 ila 454. madde hükümlerinin uygulanmasına devam olunacağı düzenlemesine yer verilmiş olup, Bölge Adliye Mahkemelerinin göreve başladığı 20.07.2016 tarihinden sonra anılan mahkemelerce verilen kararların temyizi üzerine Yargıtayca tesis edilen kararlar hakkında Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nda karar düzeltme yoluna başvurulabileceğine dair bir düzenleme bulunmamaktadır.
Somut olayda; Bursa 1. Asliye Ticaret Mahkemesi'nin 14.12.2016 tarihli kararına karşı taraf vekilleri tarafından istinaf talebinde bulunulduğu, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 12. Hukuk Dairesi'nin 18.07.2017 tarihli kararı ile; taraf vekillerinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verildiği, bu karara karşı taraf vekilleri tarafından temyiz yoluna başvurulması üzerine, Dairemizin 2017/4286esas 2019/4715karar sayılı 24.06.2019 tarihli ilâmı ile Bölge Adliye Mahkemesi kararının bozulduğu, bozma sonrasında yapılan yargılama sonucunda davanın kabulüne dair verilen kararın davacı vekilinin temyiz istemi üzerine Dairemizin 06.06.2022 tarihli 2021/6313esas 2022/4505karar sayılı ilamı ile bozulduğu anlaşılmaktadır.
Dairemiz bozma ilamının tebliği üzerine davalı vekili tarafından karar düzeltme talebinde bulunulmuş ise de, yukarıda da açıklandığı üzere, Bölge Adliye Mahkemesi kararlarının temyizi üzerine Yargıtayca verilen kararlar hakkında karar düzeltme yoluna gidilmesi mümkün olmadığından, bu yöndeki dilekçenin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda yazılı nedenlerle davalı vekilinin karar düzeltmeye ilişkin dilekçesinin REDDİNE, HMK'nun 368. maddesi yollamasıyla aynı Kanunun 329/2. maddesi uyarınca karar düzeltme talep eden davalı vekilinin takdiren 1.000,00 TL disiplin para cezası ile CEZALANDIRILMASINA, para cezasının mahal mahkemesince yerine getirilmesine, HMK 372 maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine gönderilmesine, ödediği karar düzeltme harcının isteği halinde karar düzeltme isteyen davalıya iadesine, 02/11/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.