Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/2061 Esas 2022/7724 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : İSTANBUL BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 44.HUKUK DAİRESİ


TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada İstanbul Anadolu 2. Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 19.09.2017 tarih ve 2016/92 E- 2017/178 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 44. Hukuk Dairesi'nce verilen 21.01.2021 tarih ve 2020/247 E- 2021/68 K. sayılı kararın duruşmalı olarak Yargıtay'ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, duruşma için belirlenen 01.11.2022 günü başkaca gelen olmadığı yoklama ile anlaşılıp hazır bulunan davacı vekili Av. ... dinlenildikten sonra duruşmalı işlerin yoğunluğu ve süre darlığından ötürü işin incelenerek karara bağlanması ileriye bırakıldı. Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, “MASTORİ” markası altında hizmet veren eğlence mekanını ilk başlarda çok kısa süre ortak olarak işleten müvekkilinin marka tescilini yaptırdığını, bir süre sonra davacının işyerindeki ortaklıktan ayrıldığını, 28.12.2015 tarihinde markayı yenilediğini, davalı şirketin ise 29.12.2015 tarihinde birkaç ufak değişiklikle aynı ibarenin tescili için başvuru yaptığını, müvekkilinin itirazı üzerine tescilin sağlanmadığını, davalının defalarca uyarılmasına rağmen markayı kullanmaya devam ettiğini, bu kullanımın müvekkilinin marka hakkına tecavüz ve haksız rekabet teşkil ettiğini ileri sürerek “MASTORİ” markasına tecavüzün önlenmesini, şimdilik 1.000.-TL maddi, 15.000.-TL manevi tazminatın en yüksek mevduat faizi ile birlikte tahsilini talep ve dava etmiştir. Davacı vekili, 05.09.2017 tarihli ıslah dilekçesi ile maddi tazminat yönünden talebini 271.868,09 TL’ye çıkarmıştır.
Davalı vekili, müvekkilinin “ÇATANA Balık” adlı restoranı işletirken restoranın alt katında bulunan bir başka salonu “Farklı Meyhane MASTORİ” adı altında düzenleyip haftanın bazı günleri eğlence yeri olarak hizmete soktuğunu, taraflara ait markaların farklı sınıfları kapsadığını, tecavüzün gerçekleşmediğini savunarak davanın reddini istemiştir.
İlk Derece Mahkemesince, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, davacının sunduğu 2006 yılına ait “Kadıköy Life” dergisi incelendiğinde, davacı ile Çatana isimli iş yerinin sahipleri olan Hasan ve Mehmet Gökpınar'ın Kadıköy gecelerine Farklı Meyhane Mastori isimli eğlence mekanını kazandırdıklarının haber yapıldığı, davacının bizzat bu konuyla ilgili açıklamada bulunduğuna dair fotoğraflı haber yayınlandığı, gerek dava dilekçesinde davacının açıklama ve kabulleri, gerekse bizzat davacının sunduğu dergi içeriğinden 2006 yılında davacının bir süre davalı şirket ortakları ile birlikte “Mastori Farklı Meyhane” isimli eğlence mekanını birlikte işlettikleri, ortaklıklarının hangi tarihte ve ne şekilde sonlandığı tespit edilememişse de davacının da kabulünde olduğu gibi o tarihten dava tarihine kadar davalıların bu markayı kullanmaya devam ettikleri, davacının davalı şirket ortakları ile birlikte 2006 yılında “MASTORİ” markasını kullanmaya başladığı, davacının da aynı sektörde başka bir isimle işletmesi bulunduğundan, bir süre ortaklık yaptığı aynı sektörde yer alan davalıların bu markayı kullanmaya devam ettiklerinden haberdar olmamasının hayatın olağan akışı ile bağdaşmadığı, “MASTORİ” ibaresinin kullanıldığı davacı tarafından bilindiği halde, bu kullanıma karşı anılan süre içinde her hangi bir ihtar gönderilmemiş, açılmış bir dava veya muaraza çıkarılmamış olması karşısında davacının anılan ibarenin kullanılmasını benimsediği, davalı kullanımlarının 2006 yılında başlamasına rağmen davanın açıldığı 2016 tarihine kadar 10 yıllık bir süre içinde “MASTORİ” ibaresine ilişkin her hangi bir itirazda bulunulmamasının sessiz kalmak suretiyle hak kaybına uğramak için yeterli bir süre olduğu, davalı tarafın markanın kullanıldığı mekana yatırım yaptığı ve bu isimle tanıttığı, davacının kendi markasını kendi işletmesinde veya başka bir yerde hiç kullanmadığı, bu nedenlerle yaklaşık 10 yıl sonra marka haklarına tecavüz edildiği iddiasında bulunmasının iyi niyetli olmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Davacı vekili, istinaf yoluna başvurmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince, gerek tarafların iddia ve savunmaları ve gerekse dosyaya davacı tarafından sunulan “Kadıköy Life” isimli dergi içeriği incelendiğinde, 2006 yılında davacının bir süre davalı şirket ortakları ile birlikte “MASTORİ FARKLI MEYHANE” isimli eğlence mekanını işlettiği, dolayısıyla davacının, “MASTORİ FARKLI MEYHANE” adının kullanıldığını 2006 yılında bildiğinin kabul edilmesi gerektiği, eldeki davanın ise aradan 10 yıl geçtikten sonra 11.05.2016 tarihinde açıldığı, somut olayın özellikleri de değerlendirildiğinde bu sürenin hak kaybı için yeterli bir süre olduğu gerekçesiyle davacı vekili tarafından yapılan istinaf talebinin esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK'nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 21,40 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 02/11/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.