Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/3609 Esas 2022/7779 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme, davacının kambiyo senedi üzerinden yapılan icra takibine karşı dava açması sonucunda, davalı tarafın iddialarının kanıtlanamadığı, bonoda tahrifat yapılmamış olduğu ve davanın reddedilmesi gerektiği kararı vermiştir. Davacının istinaf başvurusuna Bölge Adliye Mahkemesi tarafından da esastan reddedilmiş, karar temyiz edilerek Yargıtay'a gitmiştir. Yargıtay ise verilen kararın usul ve yasaya uygun olduğuna karar vererek, Bölge Adliye Mahkemesi kararını onamıştır. Kararda uygulanan kanun maddeleri ise HMK'nın 353/b-1, 370/1 ve 372. maddeleridir.

MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 44. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada Bakırköy 5. Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 19.06.2019 tarih ve 2018/469 E. - 2019/715 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 44. Hukuk Dairesi'nce verilen 18.03.2021 tarih ve 2020/1569 E. - 2021/308 K. sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalı tarafından davacı aleyhine Büyükçekmece 3. İcra Müdürlüğü'nün 2017/6537 takip sayılı dosyası ile kambiyo senedine dayalı olarak 615.000,00 TL alacak üzerinden icra takibi yapıldığını, müvekkili tarafından takibe konu edilen bononun 15.000,00 TL olarak imzalandığını, müvekkilinin 15.000,00 TL için borçlanma iradesi kapsamında imza attığını, ancak bonoda tahrifat yapılarak 15.000,00 TL'nin önüne 6 rakamı eklenmek suretiyle bononun 615.000,00 TL haline getirildiğini ileri sürerek dava konusu bonodan dolayı müvekkilinin borçlu olmadığının tespitine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, dava konusu yapılan 615.000,00 TL'lik bononun, bono lehtarı olan İsmail Pehlivan'dan ciro yoluyla alındığını, müvekkilinin ciranta olarak bonoda alacaklı olduğunu, bonoda herhangi bir tahrifat bulunmadığını, bu iddiaya yönelik olarak C. Başsavcılığı tarafından yapılan soruşturmada takipsizlik kararı verildiğini savunarak davanın reddine ve %20 oranında tazminata hükmedilmesine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, dava konusu bonoda herhangi bir tahrifat yapılmadığı, bono altında bulunan imzanın davacı tarafından inkar edilmediği, bononun 15.000.- TL olarak düzenlenip sonradan 615.000.- TL haline getirilmek suretiyle tahrif edildiği hususunun kanıtlanamadığı, gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş, hükme karşı davacı vekili tarafından istinaf yoluna başvurulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince, davacı vekili tarafından yapılan istinaf talebinin 6100 sayılı HMK'nın 353/1-b/1. maddesi gereğince esastan reddine karar verilmiştir.
Karar, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK'nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 21,40 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 03/11/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.