Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/6367 Esas 2015/8577 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
17. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/6367
Karar No: 2015/8577
Karar Tarihi: 03.11.2015

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/6367 Esas 2015/8577 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık hırsızlık suçundan mahkum edilmiştir. Ancak, hüküm sanık hakkında TCK'nın 168/1. maddesi uyarınca yapılmamıştır ve sanığın cezasının infazı tamamlanana kadar çocuklar üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri de yoksun bırakılması gerekmektedir. Ayrıca, denetimli serbestlik süresinin uzatılması gibi konularda mahkeme kararında eksiklikler bulunmaktadır. Karar ayrıca, suç tarihini yanlış belirtmiştir. Sonuç olarak, temyiz başvurusu kabul edilmiş ve karar bozulmuştur.
Kanun Maddeleri:
- TCK 168/1
- 5237 sayılı TCK'nın 53/1. maddesi (a), (b), (c), (d), (e) bentleri
- 5275 sayılı Yasa'nın 108/4-5-6. maddeleri
- TCK 58. madde
- CMK 231. madde
- CMK 232/2-c madde
17. Ceza Dairesi         2015/6367 E.  ,  2015/8577 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ : Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Hırsızlık

    Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
    Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; atılı suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
    Ancak;
    1-Yakalama tutanağına göre, sanığın yakalandığında atılı suçu samimi olarak ikrar edip, suça konu telefonu sakladığı yerden getirerek, soruşturma aşamasında müştekiye iadesini sağladığının anlaşılması karşısında sanık hakkında atılı suçtan kurulan hükümde TCK"nın 168/1. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
    2-Kasten işlemiş olduğu suç dolayısıyla hapis cezasıyla mahkûmiyetinin yasal sonucu olarak sanığın, 5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinin (a), (b), (c), (d), (e) bentlerinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkûm olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesi,
    3-5275 sayılı Yasa"nın 108/4-5-6. maddesi gereğince, mükerrir sanık hakkında denetim süresini belirleme ve gerektiğinde uzatma görevinin, hükümlünün infaz aşamasındaki davranışlarını da değerlendirerek koşullu salıverilme kararını verecek olan mahkemeye ait olduğu gözetilmeden, sanık hakkında TCK"nın 58. maddesi uyarınca tekerrür hükümleri uygulandığı sırada infazı kısıtlayacak biçimde denetimli serbestlik süresinin 1 yıl olarak belirlenmesi suretiyle yazılı şekilde karar verilmesi,
    4-21.7.2009 olan suç tarihinin, gerekçeli karar başlığında 23.7.2009 olarak gösterilmesi suretiyle CMK"nın 232/2-c maddesine aykırılık meydana getirilmesi,
    5-Sanık hakkında atılı suçtan neticeten hükmedilen 10 ay hapis cezası bakımından, CMK"nın 231. maddesinin uygulama koşullarının bulunup bulunmadığının değerlendirildiği sırada yazım hatası sonucu “sanığın kasıtlı suçtan sabıkasının olması ve
    yargılamadaki tutum ve davranışları dikkate alındığında yeniden suç işlemeyeceği yönünde olumlu kanaat gelmemesi nedeniyle hükmün açıklanmasına yer olmadığına” şeklinde karar verilmesi,
    Bozmayı gerektirmiş, sanık..."nun temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 03.11.2015 gününde oy birliğiyle karar verildi.

    Hemen Ara