Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/3626 Esas 2022/7893 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

İstinaf başvurusuna konu olan dava, davacının \"1987 AQUA DI POLO+şekil\" ibareli başvurusu ile redde mesnet \"POLO\" ve şekil asıl unsurlu markalar arasında, başvuru kapsamından çıkarılan mal ve hizmetler yönünden ortalama alıcılar nezdinde görsel, işitsel ve anlamsal olarak bıraktıkları genel izlenim itibariyle ilişkilendirilme ihtimalini de içerecek şekilde iltibas tehlikesinin bulunduğuna dair verilen kararın temyizinde, Bölge Adliye Mahkemesi'nin kararı esastan reddetmesi üzerine yapılan temyiz başvurusu reddedilmiştir. İlgili kanun maddeleri: 6769 sayılı Sınaî Mülkiyet Kanunu’nun 6/1 maddesi (mülga 556 sayılı KHK’nın 8/1-b maddesi).

MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada Ankara 3. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 12.03.2019 tarih ve 2017/434 E- 2019/92 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi'nce verilen 22.01.2021 tarih ve 2019/927 E- 2021/43 K. sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin TPMK nezdinde 2016/73482 sayılı "1987 AQUA DI POLO+şekil" ibareli marka başvurusunda bulunduğunu, davalı şirketin "polo" asıl unsurlu markalarını gerekçe göstererek bu başvuruya yaptığı itirazın Markalar Dairesi Başkanlığınca kabul edilerek, başvurularının kısmen reddine karar verildiğini, bu kısmi ret kararına karşı yeniden inceleme taleplerinin YİDK kararı ile nihai olarak reddedildiğini, oysa "1987 aquadipolo" markasının 2016/35952 başvuru numaralı dosya ile müvekkiline ait tescilli bir marka olduğunu, işbu davanın konusu olan 2016/73482 başvuru numaralı markanın ise tescilli markanın şekil ile birlikte kullanılmış hali olduğunu, "1987 aquadipolo" ibaresinin ayırt edici niteliği haiz olduğunu, tüketiciler tarafından daha kolay hatırlanan ve zihinde kalan unsur olma özelliğini barındırdığını, müvekkilinin markasının esas unsurunun "1987 aquadipolo" ibaresi olduğunu, anılan markanın, gerek davalının markalarından gerekse de diğer markalardan tamamen farklı olup hiçbir benzerlik göstermediğini, müvekkilinin markasında yer alan at figürü ile davalının markasında yer alan at figürünün tamamen birbirlerinden farklı olduklarını, markalarda yer alan jokey figürlerinin de benzer olmadıklarını, sonuç olarak markalar arasında iltibas tehlikesinin bulunmadığını, davalı şirketin uluslararası bir spor olan polo sporunu kendi tekeli altına almaya çalıştığını ileri sürerek, TPMK YİDK'nın 2017-M-7724 sayılı kararının iptaline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı ... vekili, müvekkili kurum kararının usul ve yasaya uygun olduğunu, dava konusu başvuru ile redde mesnet markalar arasında başvuru kapsamından çıkarılan mal ve hizmetler yönünden iltibasa yol açacak düzeyde benzerlik bulunduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
Davalı şirket vekili, müvekkili markasının ...tarafından ilk olarak 1967 yılında yaratıldığını, kendisine ait “POLO” ve şekil markalarını uzun yıllardır menşe ülke Amerika Birleşik Devletleri başta olmak üzere dünya genelinde, Türkiye de dâhil 100'den fazla ülkede yoğun ve yaygın bir şekilde kullandığını, müvekkili firma ile "POLO" ve şekil markaları arasında tüketici nezdinde çok güçlü bir bağ oluştuğunu, başvuruya konu marka ile müvekkiline ait "polo" ve şekil markalarının, 556 sayılı KHK’nın 8/1-b maddesi anlamında benzer olup, bu hususun davalı kurum tarafından da kabul edildiğini, davaya konu başvurunun kötüniyetli olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
İlk Derece Mahkemesince, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, davacının 2016/73482 sayılı "1987 AQUA DI POLO+şekil" ibareli başvurusu ile redde mesnet "POLO" ve şekil asıl unsurlu markalar arasında, başvuru kapsamından çıkarılan mal ve hizmetler yönünden 556 sayılı KHK'nın 8/1-b maddesi anlamında ortalama alıcılar nezdinde görsel, işitsel ve anlamsal olarak bıraktıkları genel izlenim itibariyle ilişkilendirilme ihtimalini de içerecek şekilde 6769 sayılı Sınaî Mülkiyet Kanunu’nun 6/1 maddesi (mülga 556 sayılı KHK’nın 8/1-b maddesi) anlamında iltibas tehlikesinin bulunduğu, davacı markası ile davalı şirketin iltibas tehlikesinin bulunduğu markaları arasında yapılan mal/hizmet karşılaştırmasında 18. sınıf “Kırbaçlar, koşum takımları, eyerler, üzengi ve eyer kayışları.” açısından aynı/benzer mal / hizmet listesinin bulunmaması nedeni ile bu mallar açısından 556 sayılı KHK’nın 8/1-b maddesinin uygulanamayacağı, söz konusu mallar açısından davaya konu marka ile ilgili tescil engelinin bulunmadığı, tanınmışlık değerlendirmesinin somut olaya uygulanamayacağı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne, YİDK'in 2017-M-7724 sayılı kararının 18. sınıfta yer alan "kırbaçlar, koşum takımları, eyerler, üzengi ve eyer kayışları" emtiası yönünden kısmen iptaline, fazlaya dair istemlerin reddine karar verilmiştir.
Karara karşı davacı vekili ve davalı TPMK vekili istinaf kanun yoluna başvurmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince, dosya kapsamı, mevcut delil durumu ve ileri sürülen istinaf sebepleri dikkate alındığında mahkemenin vakıa ve hukuki değerlendirmesinde usul ve esas yönünden yasaya aykırılık bulunmadığı, "1987 AQUA DI POLO+şekil" ibareli başvuru ile redde mesnet "POLO" ve şekil asıl unsurlu markalar arasında, başvuru kapsamından çıkarılan mal ve hizmetler yönünden 556 sayılı KHK'nın 8/1-b maddesi anlamında ortalama alıcılar nezdinde görsel, işitsel ve anlamsal olarak bıraktıkları genel izlenim itibariyle ilişkilendirilme ihtimalini de içerecek şekilde iltibas tehlikesinin bulunduğu, zira dava konusu başvuruda da "POLO" ibaresinin asli unsur olarak kullanıldığı ve bu durumun markalar arasında iltibasa yol açacağı, davacının, dava konusu başvuru üzerinde müktesep hakkı da bulunmadığından davacı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine, mal ve hizmetler arasında benzerlik olup olmadığı değerlendirilirken her iki grup mal ve hizmetlerin aynı tüketici kitlesine hitap edip etmediği, birbirine alternatif olup olmadıkları, aynı dağıtım veya dolaşım yollarına sahip olup olmadığı, hammadde-mamul ilişkisinin bulunup bulunmadığı, birbirlerini bütünleyici/tamamlayıcı olup olmadıkları gibi hususlarının dikkate alınması gerektiği, buna göre, dava konusu başvuru kapsamında yer alan 18. sınıftaki "kırbaçlar, koşum takımları, eyerler, üzengi ve eyer kayışları" malları ile redde mesnet markaların kapsamlarında bulunan "Deriden ve taklit deriden mamul eşya" malları arasında 556 sayılı KHK'nın 8/1-b maddesi anlamında benzerlik bulunduğu, bu mallar arasında hammadde-mamul ilişkisi olduğu, aynı dağıtım veya dolaşım yollarına sahip oldukları, birbirlerini bütünleyici/tamamlayıcı mallar oldukları, bu itibarla, ilk derece mahkemesince bu mallar yönünden de davanın reddine karar verilmesi gerekirken, yazılı gerekçe ile davanın kısmen kabulüne karar verilmesinin doğru olmadığı gerekçesiyle davalı TPMK vekilinin istinaf başvurusunun kabulü ile İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılarak, davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
İlk Derece Mahkemesince verilen karara yönelik olarak yapılan istinaf başvurusu üzerine HMK'nın 355 vd. maddeleri kapsamında yöntemince yapılan inceleme sonucunda Bölge Adliye Mahkemesince esastan verilen nihai kararda, dosya kapsamına göre saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kurallarına aykırı bir yön olmadığı gibi HMK'nın 369/1. ve 371. maddelerinin uygulanmasını gerektirici nedenlerin de bulunmamasına göre usul ve yasaya uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 21,40 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 08/11/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.