Ankara Kaçakçılık Avukatı Web Sitesi - Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/5831 Esas 2015/8489 Karar Sayılı İlamı

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/5831 Esas 2015/8489 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/5831
Karar No: 2015/8489
Karar Tarihi: 03.11.2015

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/5831 Esas 2015/8489 Karar Sayılı İlamı

Özet:
Mahkeme, hırsızlık suçundan dolayı mahkum olan sanığın infaz aşamasında belirli hakları kullanmaktan yoksun bırakılma tedbirlerinin, cezaların yerine getirilmesinde gözetilmesi gerektiğine karar verdi. Sanığın adli sicil kaydında en ağır mahkumiyet hükmü, Asliye Ceza Mahkemesi’nin 30.11.2009 tarihinde infaz edilen 2005/492-2006/2 sayılı kararının temel alınması gerektiği belirtildi. Ancak hüküm, mükerrirlere özgü infaz sisteminin ve denetimli serbestlik tedbirinin uygulanması gerektiği gözetilmeden verildiğinden bozuldu. Karar daha sonra eleştirilmeden onaylandı.
Kanun maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53/1. maddesi: Kasten işlenen suçlarda, hapis cezasına mahkum edilen kişilerin belirli hakları kullanmaktan yoksun bırakılması tedbirleri uygulanabilir.
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 58/6-7-8. maddeleri: Mükerrirlere özgü infaz sistemi ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanabilir.

17. Ceza Dairesi 2015/5831 E. , 2015/8489 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
Kasten işlenen suçta hapis cezasına mahkumiyetin yasal sonucu olan ve 5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinde öngörülen belirli hakları kullanmaktan yoksun bırakılma tedbirlerinin, cezaların yerine getirilmesi (infaz) aşamasında gözetilmesi olanaklı kabul edilmiş olup, sanığın adli sicil kaydında yazılı olan mahkumiyet hükümleri içerisinde en ağırının ...Asliye Ceza Mahkemesi’nin 30.11.2009 tarihinde infaz edilen 2005/492-2006/2 sayılı kararına konu mahkumiyet hükmü olduğu ve bu hüküm esas alınarak hakkında 5237 sayılı TCK’nın 58/6-7-8. maddesi uyarınca, mükerrirlere özgü infaz sisteminin ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi, karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre sanık ..."ın temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, eleştiri dışında usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 03.11.2015 tarihinde oybirliği ile kabul edildi.