Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/5319 Esas 2015/8473 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
17. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/5319
Karar No: 2015/8473
Karar Tarihi: 02.11.2015

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/5319 Esas 2015/8473 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık hırsızlık suçundan mahkum edilmiş, ancak daha önceki mahkumiyetlerini içeren adli sicil kaydında en ağır olanı olan 5 yıl hapis cezası tekerrüre esas alınmamıştır. Kararı temyiz eden sanık müdafinin nedenleri doğrultusunda, sanığın fotoğraflarının çektirilerek güvenlik kamera kayıtları ile birlikte işin ehli bir bilirkişiye tevdi edilmesi ve eylemlerin sanık tarafından gerçekleştirilip gerçekleştirilmediğinin belirlenerek hukuki durumunun takdir edilmesi gerektiği belirtilmiştir. Ayrıca sanık hakkında TCK'nın 143. maddesi uygulanmamıştır. Bu nedenlerden dolayı mahkeme kararı bozulmuştur. Kanun maddeleri olarak; 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 143. maddesi ve 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ile 1412 sayılı CMUK'un 326/son maddesi yer almaktadır.
17. Ceza Dairesi         2015/5319 E.  ,  2015/8473 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ : Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Hırsızlık

    Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
    Sanığın adli sicil kaydında yer alan tekerrüre esas alınabilecek mahkumiyetleri içinde en ağırı olan... Asliye Ceza Mahkemesi"nin 26.01.2002 gün 2006/69 E., 2007/260 K. sayılı kararına konu olan hırsızlık suçundan hükmedilen 5 yıl hapis cezasına ilişkin hükümlülüğünün tekerrüre esas alınması gerektiğinin gözetilmemesi karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
    1-Sanığın teşhise elverişli fotoğraflarının çektirilmesi ve hükümlülüğe dayanak teşkil eden güvenlik kamera kayıtları ile birlikte işin ehli bir bilirkişiye tevdi ile, hırsızlığa konu cüzdanın alınma anı ve cüzdanın içerisinin boşaltıldığı anın belirlenmesi ile söz konusu eylemlerin sanık tarafından gerçekleştirilip gerçekleştirilmediğinin araştırılarak sonucuna göre, deliller bir bütün olarak değerlendirildikten sonra hukuki durumunun takdiri gerektiği gözetilmeden, yetersiz bilirkişi raporuna dayanılarak yazılı şekilde hüküm kurulması,
    Kabule göre de;
    2-Sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 143. maddesinin uygulanmaması,
    Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün açıklanan nedenlerle teblignameye kısmen uygun olarak BOZULMASINA, ceza süresi bakımından 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nun 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkının gözetilmesine, 02.11.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.

    Hemen Ara