Esas No: 2011/1322
Karar No: 2011/2248
Karar Tarihi: 01.12.2011
Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2011/1322 Esas 2011/2248 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi
Taraflar arasındaki kayıt kabul davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
-K A R A R-
Davacı vekili, müvekkili şirketin davalı müflis şirketten alacaklı olduğunu, bu alacaklarının iflas masasına kaydı için iflas idaresine başvurulduğunu, ancak talebin reddedildiğini ileri sürerek, müvekkilinin davalıdan olan 44.551,73 TL alacağının iflas masasına kaydedilmesini talep ve dava etmiştir. Davacı vekili 24.03.2011 tarihli dilekçesi ile davasını ıslah ederek 107.683,84 TL’nin iflas masasına kaydını talep etmiştir.
Davalı iflas idaresi vekilleri, davacının alacağını kesin olarak kanıtlayan herhangi bir delil sunmadığını, alacağın belirlenmesi için davalı firma defter ve kayıtları üzerinde inceleme yapılması gerektiğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya içeriğine göre, davacının 44.551,73 TL alacağın kayıt ve kabulüne karar verilmesini talep ettiği ve yargılamanın bu miktar üzerinden incelenip sonuçlandırılmasının zorunlu olduğu, yargılamanın devamı sırasında davacının, 837 kayıt sırası ile davalı iflas idaresine başvurup istem konusu yaptığı 63.132,11 TL miktarlı alacak için bu davada inceleme yapılıp, karar verilmesinin mümkün bulunmadığı, bu talep için ayrı bir dava açılması gerektiği bu alacağın ıslah yolu ile dava konusu konu yapılmayacağı gerekçesi ile davanın 40.444,06 TL yönünden kısmen kabulüne, fazlaya ilişkin istemin reddine, 63.132,11 TL alacak yönünden istemin reddine karar verilmiştir.
Karar, davacı vekilince temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, 01.12.2011 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.