Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/4373 Esas 2015/8382 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
17. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/4373
Karar No: 2015/8382
Karar Tarihi: 02.11.2015

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/4373 Esas 2015/8382 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme, hırsızlık suçunun sanıklar tarafından işlendiğini kabul ederek, mahkumiyet kararı verdi. Ancak, sanıkların cezası tamamlanana kadar belirli haklardan mahrum bırakılmaları gerektiği konusunda yeterli değerlendirme yapılmamıştı. Ayrıca, yargılama gideri hesaplandığında, sanıkların payına düşen miktarın terkin edilecek miktarın altında olduğu fark edilmediği için hazineye yükletilmesine karar verilmişti. Bu nedenlerle, hüküm bozuldu ve düzeltme yapılarak onaylandı.
Kanun Maddeleri:
- TCK 43. madde
- TCK 143. madde
- 5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesi
- 5237 sayılı TCK’nın 53/2. maddesi
- 5237 sayılı TCK’nın 53/3. maddesi
- 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesi
- CMK'nın 324/4 maddesi
- 6352 sayılı Kanun'un 100. maddesi.
17. Ceza Dairesi         2015/4373 E.  ,  2015/8382 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ : Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Hırsızlık

    Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
    TCK"nın 43. maddesinin 143. maddesinden önce uygulanması sonuç ceza değişmediğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
    Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşıldığından, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
    Ancak;
    1) Kasten işlemiş oldukları suç için hapis cezasıyla mahkûmiyetin yasal sonucu olarak sanıkların, 5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinin (a), (b), (c), (d), (e) bentlerinde yazılı haklardan, aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezalarının infazı tamamlanıncaya kadar, kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkûm oldukları hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmalarına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm kurulması,
    2) Yargılama gideri olarak hesaplanan 52.55 TL"den sanıkların paylarına düşen miktarın CMK"nın 324/4 maddesine 6352 sayılı Kanun"un 100. maddesiyle eklenen değişiklik gözetilerek, terkin edilecek miktar olan 20,00 TL"nin altında kaldığının anlaşılması karşısında, hazineye yükletilmesine karar verilmesi gerektiğinin düşünülmemesi,
    Bozmayı gerektirmiş, sanıklar .... ve ..."in temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından “ TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına” ilişkin bölümlerin çıkartılarak, yerine “Kasten işlemiş oldukları suç dolayısıyla hapis cezasıyla mahkûmiyetin yasal sonucu olarak sanıkların, 5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinin (a), (b), (c), (d), (e) bentlerinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezalarının infazı tamamlanıncaya kadar, kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkûm oldukları hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmalarına" cümlesinin eklenmesi, yine yargılama gideri ile ilgili bölümde yer alan "4 adet posta gideri 7,55 TL, 9 adet davetiye gideri 45 TL olmak üzere, 52,55 TL yargılama giderinin sanıklardan eşit olarak tahsiline" cümlelerin çıkarılarak, yerine "yargılama gideri olarak hesaplanan 52.55 TL"den sanıkların paylarına düşen miktarın CMK"nın 324/4 maddesine 6352 sayılı Kanun"un 100. maddesiyle eklenen değişiklik gözetilerek hazineye yükletilmesine""” cümlesinin eklenmesi suretiyle, eleştiri dışında, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 02.11.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

    Hemen Ara