MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
Dosya kapsamından, sanığın, 20.2.2002 günü gece saat 05.00 sıralarında müştekinin zemin üstü katında bulunan dairesine açık kimlik ve adres bilgileri tespit edilemeyen Mustafa Tunçkılıç ile birlikte geldiği, sanığın aşağıda gözcü kaldığı, ..."ın, alt kat balkon demirlerinden şahsi çeviklik gerektirmeyecek şekilde tırmanarak, buradan mutfak balkonuna çıkıp, muhkem nitelikte olmayan balkon kapısını zorlayıp açarak, 210 TL para, 2 adet cep telefonu ile birlikte oto anahtarını çaldığı, sanık ve yanındakinin çaldıkları bu anahtar ile park halinde bulunan 31 PNZ 51 plakalı aracı götürdüklerinin anlaşılması karşısında sanığın eyleminin 765 sayılı TCK"nın 493/2, 80, 522 (pek fahiş) maddelerinde yazılı bulunan suçu oluşturduğu, 5237 sayılı TCK"nın ise 142/2-d, 143, 116/1-4 ve 119/1-c maddeleri kapsamında kaldığı, Yüksek Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 02.10.2007 gün ve 2007/6-195 Esas ve 2007/197 Karar sayılı içtihadında da vurgulandığı üzere, sanığın, ikamet içinden çaldığı anahtar ile ayrıca ikametin önünde park halinde bulunan aracı da götürmesi şeklinde gerçekleşen eyleminin 5237 sayılı TCK"ya göre tek bir suçu oluşturduğu, bu halde suç vasfının tayininde, en ağır cezayı öngören sevk maddesinin tatbikinin gerektiği, buna göre somut olayda 765 sayılı TCK"nın 80. maddesi ile yapılan uygulama doğru olmakla birlikte 5237 sayılı TCK"nın 43. maddesinin uygulanma koşullarının bulunmadığının anlaşılması karşısında 765 sayılı TCK ile 5237 sayılı TCK"nın lehe aleyhe değerlendirilmesi yapılırken 5237 sayılı TCK"nın 43. maddesi de uygulanmak suretiyle ceza arttırımına gidileceği karar yerinde gösterilmiş ise de sonuç ceza bakımından 765 sayılı TCK ile yapılan uygulamanın açıkça sanık lehine olduğu kabul edilmekle yapılan temyiz incelemesinde;
20.2.2002 olan suç tarihinin, 5271 sayılı CMK"nın 232/2-c maddesine aykırı olarak gerekçeli karar başlığında 31.3.2003 olarak yanlış gösterilmiş olması mahallinde düzeltilebilir maddi yazım hatası kabul edilmiştir.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre sanık ..."in temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle eleştiri dışında usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 27.10.2015 gününde oy birliğiyle karar verildi.