Esas No: 2017/3602
Karar No: 2020/291
Karar Tarihi: 03.02.2020
Yağma - Kredi kartlarının kötüye kullanılması - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2017/3602 Esas 2020/291 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Yağma, Kredi kartlarının kötüye kullanılması
HÜKÜM : Mahkumiyet, Hükman açıklanmasının geri bırakılması
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
I- Sanıklar... ve ... hakkında kredi kartlarının kötüye kullanılması suçundan kurulan hükümlerin incelenmesinde;
Sanıklar... ve ... hakkında kredi kartlarının kötüye kullanılması suçundan suçundan kurulan “Hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına” ilişkin kararın, 5271 sayılı CMK’nin 231/12. maddesi gereğince temyizi olanaklı olmayıp itirazı olanaklı kararlardan olması nedeniyle, dosyanın itirazı incelemeye yetkili ve görevli mahkemeye gönderilmesinin sağlanması için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE,
II- Sanıklar..., ... ve ... hakkında yağma suçundan kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, uyulan bozmaya toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre sanıklar..., ... ve ... savunmanlarının temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve kanuna uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA,
III- Sanık ... hakkında kredi kartlarının kötüye kullanılması suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün temyiz incelemesinde;
Diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
28/06/2014 tarihinde Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasanın 81. maddesi ile değişen 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkındaki Kanunun 106/3. maddesi uyarınca hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinde bu cezanın hapse çevrilemeyeceği şeklindeki düzenlemeye aykırı olarak, hükümde infaz yetkisini de kısıtlayacak şekilde sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi durumunda hapse çevrileceğinin ihtarına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... savunmanının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasının 5237 sayılı TCK’nin 52. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümünden “Ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceği” yönündeki ihtarat çıkartılmak suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
III- Sanık ... hakkında yağma ve kredi kartlarının kötüye kullanılması suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerinin temyiz incelemesine gelince;
Diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-) UYAP sistemine yansıyan ve dosya içerisinde yer alan adli sicil kaydında suç tarihinden önce başkaca hükümlülüğü bulunmayan sanık ...’in, tekerrüre esas alınan Selçuk Asliye Ceza Mahkemesinin 2012/218 esas, 2012/426 karar sayılı ilamına konu hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunun 24.10.2019 tarih ve 30928 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanunun 26. maddesi ile CMK"nin 253. maddesine eklenen fıkraya göre uzlaşma kapsamına alındığı nazara alınarak, tekerrüre esas alınan bu ilam sebebi ile uyarlama yargılaması yapılarak sonucuna göre sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmasının değerlendirilmesi gerekliliği,
2) 28/06/2014 tarihinde Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasanın 81. maddesi ile değişen 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkındaki Kanunun 106/3. maddesi uyarınca hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinde bu cezanın hapse çevrilemeyeceği şeklindeki düzenlemeye aykırı olarak, hükümde infaz yetkisini de kısıtlayacak şekilde sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi durumunda hapse çevrileceğinin ihtarına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... ve savunmanının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 03.02.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.