Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/5413 Esas 2015/7955 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
17. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/5413
Karar No: 2015/7955
Karar Tarihi: 21.10.2015

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/5413 Esas 2015/7955 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme, hırsızlık suçundan dolayı sanık hakkında verilen mahkumiyet hükmünü inceledi. Sanık hakkında konut dokunulmazlığını bozma suçundan dava açılması mümkün görülmedi. Bu nedenle, suçun sanıklar tarafından işlendiği kabul edildi. Ancak, mahkumiyet sonucunda sanıkların cezaya ek olarak 'velayet hakkından, vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksunluğun' sadece kendi altsoyları yönünden koşullu salıverme tarihine kadar süreceği hatırlatıldı. Sanıkların altsoyları haricindekiler yönünden ise yoksunluğun hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceği ifade edildi. Yargılama giderleri tahsil şeklinin gösterilmemesi nedeniyle hüküm bozuldu. Kararda belirtilen kanun maddeleri; 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53/1. maddesi \"Velayet Hakkından; Vesayet ve Kayyımlığa Ait Bir Hizmette Bulunmaktan Yoksunluk\", 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 326/2. maddesi ve 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ile 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Usulü Kanunu'nun 322. maddesidir.
17. Ceza Dairesi         2015/5413 E.  ,  2015/7955 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Hırsızlık
    HÜKÜM : Mahkumiyet

    Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
    İddianame ile hakkında konut dokunulmazlığını bozma suçundan dava açılan ... hakkında hüküm kurulmadığının anlaşılması karşısında, bahse konu sanık hakkında mahkemesince her zaman karar verilmesi ve sanık ... hakkında konut dokunulmazlığını bozma suçundan zamanaşımı süresi içinde dava açılması mümkün görülmüştür.
    Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
    Ancak;
    1-Kasten işlemiş olduğu suçtan, hapis cezasıyla mahkumiyetin yasal sonucu olarak sanıkların 5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinin “c” bendinde “velayet hakkından; vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksunluğun” sadece sanıkların kendi altsoyları yönünden koşullu salıverme tarihine kadar süreceği, altsoyları haricindekiler yönünden ise yoksunluğun hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi,
    2-Yargılama giderlerinin tahsil şeklinin gösterilmemesi suretiyle, 5271 sayılı CMK’nın 326/2. maddesine aykırı davranılması, Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ..."in temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkralarından ‘’53/1. maddesinin uygulanmasına’’ ve yargılama giderlerine ilişkin bölümler çıkarılarak, yerine ‘‘53/1. maddesinde belirtilen ve 53/3. maddesindeki kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri dışındaki haklardan sanıkların mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar; 53/3. maddesi gözetilerek 53/1-c maddesi uyarınca kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmalarına’’ cümlesinin eklenmesi ve “Toplam 325 TL yargılama giderinin sanıklardan payları oranında ayrı ayrı alınmasına” cümlesi yazılmak suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 21.10.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

    Hemen Ara