Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2011/1665 Esas 2011/1444 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
23. Hukuk Dairesi
Esas No: 2011/1665
Karar No: 2011/1444
Karar Tarihi: 1.10.2011

Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2011/1665 Esas 2011/1444 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Ankara 24. İcra Müdürlüğü'nün 2008/15524 sayılı dosyasından ve Ankara 16. İcra Müdürlüğü'nün 2009/2978 sayılı dosyasından yapılan takiplere vaki itirazların iptali istenmiş olup, mahkemece davanın reddine karar verilmiştir. Davacı, iki ayrı icra takibi yönünden itirazların iptalini istemiştir ancak ortada tek dava dilekçesi ile açılmıştır. Her iki icra dosyası yönünden ayrı ayrı hüküm kurulması gerekmektedir. Her bir icra dosyası yönünden karar temyiz sınırının altında kaldığından kesindir. Temyiz isteminin reddine karar verilmesi gerekmektedir.
Kanun Maddeleri:
- 5219 Sayılı Kanun
- Hukuk Muhakemeleri Usulü Kanunu (HUMK) 427. maddesi
- 5236 sayılı Kanunun 19 uncu maddesiyle HUMK’na eklenen Ek-Madde 4.
23. Hukuk Dairesi         2011/1665 E.  ,  2011/1444 K.

    "İçtihat Metni"



    MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

    KARAR

    5219 Sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonucu Hukuk Muhakemeleri Usulü Kanunu"nun (HUMK) 427.maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 5236 sayılı Kanunun 19 uncu maddesiyle HUMK’na eklenen Ek-Madde 4’te öngörülen yeniden değerleme oranı da dikkate alındığında 2009 yılı için 1.400,00 TL’dir.
    Dava dilekçesinde, Ankara 24. İcra Müdürlüğü"nün 2008/15524 sayılı dosyasından 1.051,85 TL. için yapılan ve Ankara16. İcra Müdürlüğü"nün 2009/2978 sayılı dosyasından 1.022,90 TL. için yapılan takiplere vaki itirazların iptali istenilmiş olup, mahkemece, davanın reddine karar verilmiştir. Davacı dava dilekçesinde iki ayrı icra takibi yönünden itirazların iptalini istemiştir. Ortada tek dava dilekçesi ile açılmış ve yargılaması yapılan iki ayrı dava söz konusudur. Mahkemece her iki icra dosyası yönünden ayrı ayrı hüküm kurulması gerekmektedir. Her bir icra dosyası yönünden karar yukarıda anılan madde hükmüne göre temyiz sınırının altında kaldığından kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün ve 1989/3 esas, 1990/4 karar sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da karar verilebileceğinden, davacı vekilinin temyiz isteminin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
    SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin mahkeme hükmünün kesin olması nedeniyle REDDİNE, peşin harcın istek halinde iadesine, 31.10. 2011 tarihinde oybirliğiyle kabul edildi.





    Hemen Ara