MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
I-Sanık ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Müştekinin beyanına göre olay günü saat 20.30 sıralarında aracını kapılarını kilitleyerek evinin önüne park ettiğini belirttiği tanık ..."in ise; suça konu aracı gece saat 00.30 sıralarında başka şahısların kullanımında görerek müştekiye haber vermesi ve bunun üzerine aracın çalındığının anlaşılması karşısında; suçun gece sayılan zaman dilimi içinde işlendiği subuta erdiğinden sanık hakkında TCK"nın 143. maddesi uyarınca ceza artırımı yapılmaması karşı temyiz olmadığından ve sanığın kilitli aracı çalması sebebiyle eylemin TCK"nın 142/1-b. maddesine girmesine karşın yazılı şekilde, TCK"nın 142/1-e. maddesi uyarınca cezalandırılması sonuca etkili olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre; sanık ... ve müdafiinin temyiz nedeni yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle eleştiri dışında usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye aykırı olarak ONANMASINA,
II-Sanık ... hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Dairemizce de benimsenen ve Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 21.01.2014 tarih ve 2013/2-686 Esas 2014/19 Karar sayılı içtihadında belirtildiği üzere, hırsızlık suçunun konusunun çalınmak istenen aracın kendisini oluşturması durumunda, araca verilen zarardan dolayı ayrıca mala zarar verme suçundan ceza verilemeyeceği gözetilmeden, yazılı şekilde mahkumiyet kararı verilmesi,
Kabule göre de;
Kasten işlemiş olduğu suçtan dolayı hapis cezasıyla mahkumiyetin yasal sonucu olarak sanığın, 5237 sayılı TCK"nın 53/1. bendinde belirtilen haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar ve yalnızca TCK"nın 53/1-c. bendinde yazılı kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkum olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiğinin düşünülmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... ve müdafiinin, temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 19.10.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.