MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlik, İşyeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
I-Hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlerin yapılan temyiz incelemesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre; suçların sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede, usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
a)Dosya kapsamına göre, müştekinin, olay günü gece saat 01.30 sıralarında iş yerini kapattığı, sabah saat 06.30 sıralarında komşusunun haber vermesiyle iş yerine hırsız girdiğini öğrendiği yolunda beyanda bulunduğu, UYAP sorgulamasında suç tarihinde güneşin yaz saati uygulaması da dikkate alındığında 05.37 de doğduğu, TCK"nın 6/1-e maddesine göre saat 04.37"ye kadarki zaman diliminin gece olarak kabul edilmesi gerektiği, atılı suçun gece sayılan vakitte gerçekleştiğinin kesin olarak belli olmaması nedeniyle, “şüpheden sanık yararlanır” ilkesi gereğince eylemin gündüz vakti işlendiğinin kabulü ile hüküm kurulması gerekirken, sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümde TCK"nın 143. maddesi uyarınca artırım yapılmak suretiyle fazla cezaya hükmedilmesi,
b)TCK 58. maddenin uygulanması sırasında, cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine, cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına hükmetmek yerine, yazılı şekilde süre belirlemek surtiyle CGİK 108/4. maddesi gereğince sanık hakkında cezanın infazından sonra uygulanmak üzere 1 yıl denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilmesi,
c)Kasten işlemiş olduğu suçlar dolayısıyla hapis cezasıyla mahkumiyetin yasal sonucu olarak sanığın, 5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinin (a), (b), (d), (e) bentlerinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezanın infazı tamamlanıncaya kadar, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkûm olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."nun temyiz nedeni bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye kısmen aykırı
olarak BOZULMASINA, bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından 1-hırsızlık suçu bakımından kurulan hüküm fıkrasından 5237 sayılı TCK"nın 143. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkartılarak, aynı Yasa"nın 142/1-b maddesi gereğince sonuç cezanın 2 yıl hapis cezası olarak belirlenmesi ile 2- "cezanın infazından sonra sanık hakkında 1 yıl denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına" ve “TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümler çıkartılarak yerlerine “Sanık hakkında cezasının infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulamasına” ve TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüme “Kasten işlemiş olduğu suçlar için hapis cezasıyla mahkûmiyetin yasal sonucu olarak sanığın 5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinin (a), (b), (c), (d), (e) bentlerinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezanın infazı tamamlanıncaya kadar, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkûm olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına” cümlesinin eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
II-İş yeri dokunulmazlığını bozma suçundan kurulan hükmün yapılan temyiz incelemesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Suçun, sanık lehine yorumla gündüz vakti sayılan bir zaman diliminde işlendiğinin kabul edilmesi gerektiği halde, iş yeri dokunulmazlığını ihlal suçundan hüküm kurulurken, 5237 sayılı TCK"nın 116/4. maddesi ile uygulama yapılarak fazla ceza tayin edilmesi,
2-İş yeri dokunulmazlığını bozma suçunun suç tarihi itibarıyla uzlaşma kapsamında olduğunun anlaşılması karşısında; 5560 sayılı Yasa"nın 25. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nun 254. maddesi uyarınca aynı Yasa"nın 253. maddesindeki yöntem izlenerek uzlaşma girişiminde bulunulması gerektiğinin düşünülmemesi,
3- Kabule göre de;
a)TCK 58. maddenin uygulanması sırasında, cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine, cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına hükmetmek yerine, yazılı şekilde süre belirlemek surtiyle CGİK 108/4. maddesi gereğince sanık hakkında cezanın infazından sonra uygulanmak üzere 1 yıl denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilmesi,
b)Kasten işlemiş olduğu suç dolayısıyla hapis cezasıyla mahkûmiyetin yasal sonucu olarak sanığın, 5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinin (a), (b), (c), (d), (e) bentlerinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezanın infazı tamamlanıncaya kadar, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkûm olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."nun temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 14.10.2015 tarihlerinde oybirliğiyle karar verildi.