Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/5420 Esas 2015/7469 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
17. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/5420
Karar No: 2015/7469
Karar Tarihi: 14.10.2015

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/5420 Esas 2015/7469 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanığın hırsızlık suçundan mahkûm olduğu ve temyiz isteminin reddedildiği belirtilen mahkeme kararı incelendi. Mahkeme, sanığın müdafinin yüzüne karşı okunan hükmü yasal süre içerisinde temyiz etmediğinin anlaşılması üzerine, temyiz isteminin yerinde görülmediğine karar verdi. Üst Cumhuriyet Savcısı da dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre, suçun sanık tarafından işlendiğini kabul etti. Ancak, sanığın hapis cezasıyla mahkûmiyeti sonrasında kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkilerinden yoksun bırakılması gerektiği hususu gözetilmeden hüküm kurulduğu vurgulandı. Ayrıca, yargılama giderinin 5271 sayılı CMK’nın 324/4. maddesi gereği Hazineye yükletilmesi gerektiği unutulduğundan, karar bozuldu. Kanun maddeleri ise şöyle belirtildi: sanığın hapis cezası sonrasında kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkilerinden yoksun bırakılması gerektiği 5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinin (a), (b), (c), (d), (e) bentlerinde, aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezasının infazı tamamlanı
17. Ceza Dairesi         2015/5420 E.  ,  2015/7469 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Hırsızlık
    HÜKÜM : Mahkumiyet, temyiz talebinin reddine

    Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
    1-Sanık ... müdafiinin yüzüne karşı okunan hükmü yasal süre içerisinde temyiz etmediğinin anlaşılması karşısında, dosya içeriğine ve gerekçeye göre, sanık ... müdafiinin temyiz istemi yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve kanuna uygun bulunan 22.10.2010 tarih ve 2010/86 E, 2010/260 K sayılı temyiz talebinin reddine ilişkin ek kararın tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,
    2- Üst Cumhuriyet Savcısının temyizine gelince;
    Dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre, suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
    Ancak;
    a)Kasten işlemiş olduğu suç için hapis cezasıyla mahkûmiyetin yasal sonucu olarak sanığın, 5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinin (a), (b), (c), (d), (e) bentlerinde yazılı haklardan, aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkûm olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm kurulması,
    2-Yargılama giderinin 6183 sayılı Kanun"un 106. maddesinde belirlenen 20.00 TL’den az olması nedeniyle 6352 sayılı Kanun"un 100. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nın 324/4. maddesi gereğince Hazineye yükletilmesine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
    Bozmayı gerektirmiş, üst Cumhuriyet Savcısının temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından ""TCK"nın 53/1. maddesinin uygulanmasına"" ve yargılama giderine ilişkin bölümler çıkarılarak, yerine ‘‘TCK"nın 53/1. maddesinde belirtilen ve 53/3. maddesindeki kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri dışındaki haklardan sanığın mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar; 53/3. maddesi gözetilerek 53/1-c maddesi uyarınca kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına’’ yargılama giderleri ile ilgili bölüme ise "6352 sayılı Kanun"un 100. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nın 324/4. maddesi gereğince Hazineye yükletilmesine" cümlelerinin eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 14.10.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.




    Hemen Ara