MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki kayıt kabul davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

-K A R A R-
Davacı vekili, müvekkilinin yüklenici olan müflis şirketin davadışı 3’ncü kişi ile yaptığı gayrimenkul satış sözleşmesi gereğince şikayet konusu daireyi bu şahıstan satın aldığını ve yükümlülüklerini yerine getirdiğini, müflisin ise belirlenen sürede inşaatı tamamlamadığını, sözleşmede geç ifaya ilişkin aylık 1.000,00 USD gecikme tazminatı kararlaştırıldığını, eksik ifa ve gecikme tazminatı olarak toplam 294.652 TL alacağın sıra cetveline kaydedilmesi için masaya yaptıkları başvurunun reddedildiğini ileri sürerek, bu miktarın masaya kayıt ve kabulüne karar verilmesini talep etmişlerdir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve toplanan delillere göre, iflas tarihi itibarıyla davacının gecikme tazminatı olarak 176.101,00 TL ve eksik ifa bedeli 98.553,60 TL’yi talep edebileceği gerekçesiyle davanın kısmen kabulü ile toplam 174.654,00 TL’nin davacının alacağı olarak iflas masasına kayıt ve kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
1)Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında kararlaştırılan gecikme tazminatı belirlenirken, davacının taşınmazdan yararlanmaya başladığı tarihin tespit edilerek, buna göre hesaplanması gerekir.
Somut olayda, mahkemece davacının taşınmazdan ne zaman yararlanmaya başladığı konusunda inceleme ve araştırma yapılmadan, davacının vekilinin, müvekkili davacının yaklaşık bir yıldır taşınmazdan yararlandığına ilişkin soyut beyanına itibar edilerek, gecikme tazminatının hesap edilerek karar verilmesi doğru değildir.
Bu durumda, davacının taşınmazdan yararlanmaya başladığı tarihin saptanması için gerekli araştırma ve inceleme yapılarak, varsa iskan ruhsatının da getirtilerek ve gerektiğinde bilirkişiden ek rapor alınarak karar verilmesi gerekirken, mahkemece bu husus üzerinde durulmadan, eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulmasında isabet görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin diğer temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, diğer temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün davalı yararına BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde iadesine, 11.10.2011 gününde oybirliğiyle karar verildi.