MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Özel belgede sahtecilik
HÜKÜM : Beraat

1) Türkiye Cumhuriyeti Anayasasının 141, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 34, 230, 232 ve 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nun 308/7. maddeleri uyarınca; mahkeme kararlarının, Yargıtay denetimine olanak sağlayacak biçimde açık ve gerekçeli olması ve Yargıtay’ın bu işlevini yerine getirebilmesi için, kararın dayandığı tüm kanıtların, bu kanıtlara göre mahkemenin ulaştığı sonuçların, iddia, savunma ve dosyadaki diğer belgelere ilişkin değerlendirmelerin gerekçeleriyle kararda açıklanıp gösterilmesi gerektiği cihetle; sanık hakkında yetkilisi olduğu bayii tarafından, katılanın haberi olmadan sahte telefon abonelik sözleşmesi düzenlediği iddiasıyla açılan davada; sanığın yüklenen suçu kabul etmeyerek, sahtecilik yapmadığını ve dört defa fatura ödendiğini belirtmesi karşısında; gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek bir biçimde belirlenebilmesi için, suça konu abonelik sözleşmesindeki yazı ve imzaların sanığa ait olup olmadığına ilişkin rapor alınması, fatura ödemelerinin ne şekilde yapıldığının araştırılarak, ödemeleri yapan kişilerin tespit edilebildiği takdirde tanık sıfatıyla ifadelerine başvurulması, yine sözleşme üzerinde yer alan irtibat numarasının sahibinin tespit edilerek ifadesine başvurulması, ilgili GSM şirketinden bu hatta ilişkin suç tarihlerini kapsar HTS raporlarının getirtilerek, en çok görüşme yapılan yeteri kadar şahsın tanık sıfatıyla dinlenmek suretiyle anılan hattın fiilen kim tarafından kullanıldığı, hattı fiili olarak kullanan kişinin sanık olup olmadığı, sanıktan başkası ise sanıkla yakınlık,tanışıklık durumunun da araştırılarak sonra toplanan tüm deliller birlikte değerlendirilip sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri yerine, gerekçeden yoksun şekilde hüküm kurulması, yasaya aykırı;
2-) Eyleminin sübutu halinde; hükümden sonra 19.02.2014 tarih ve 28918 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 6518 sayılı Kanunun 104 ve 105. maddeleri ile değişik 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu"nun 63. maddesinin 10. fıkrası ile yaptırıma bağlanan 56. maddesinin 4. fıkrasındaki "Kişinin bilgisi ve rızası dışında işletmeci veya adına iş yapan temsilcisi tarafından abonelik tesisi, işlemi veya elektronik kimlik bilgisini haiz cihazların kayıt işlemi yapılamaz ve yaptırılamaz, bu amaçla gerçeğe aykırı evrak düzenlenemez, evrakta değişiklik yapılamaz ve bunlar kullanılamaz" ve 5. fıkrasındaki "Gerçeğe aykırı evrak düzenlemek veya değiştirmek suretiyle kişinin bilgi ve rızası dışında tesis edilmiş olan abonelikler kullanılamaz" hükmü karşısında; özel hüküm niteliğinde bulunan 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu"nun 56. maddesindeki düzenleme de gözetilip, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, katılanın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 6723 sayılı Yasayla değişik 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 21.12.2016 gününde oybirliği ile karar verildi.