Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2021/18146 Esas 2022/3853 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki maddi ve manevi tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacılar vekili, davalı ... vekili ve davalı ... tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Hükmüne uyulan Yargıtay 17. Hukuk Dairesi'nin 27/02/2019 gün ve 2016/4300 E.-2019/2158 K. sayılı ilamında "yargılama aşamasında asıl alacak (113.308,46 TL) için yapılan ödemenin faiz uygulanmaksızın hesaplanan tazminattan mahsubu gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulmuş olmasının doğru görülmediği, davacılar lehine takdir olunan manevi tazminatın bir miktar az olduğu, manevi tazminata yönelik faiz talebi hakkında bir karar verilmemiş olmasının doğru olmadığı” gerekçesiyle davacılar yararına; “davacı eş Ayşe için belirlenen maddi tazminat açısından davalı işleten ve sürücü ... yönünden de 17.05.2013 tarihli ibraname-feragatname anlaşması içeriği değerlendirilmek suretiyle bir karar verilmesi gerektiği ve ödeme nedeniyle ibra edilen davalı ... ile davalı ... Genel Sigorta A.Ş. dışındaki davalıların yapılan bu feragat nedeniyle kusurlarına göre sorumluluklarına hükmedilmesi gerektiği” gerekçeleriyle temyiz eden davalılar yararına hükmün bozulmasına karar verilmiştir.
Mahkemece bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonrasında davanın kısmen kabulüne, destekten yoksun kalma tazminatı talebi bakımından davalılar ... ve Mapfre Sigorta A.Ş. yönünden davanın feragat nedeni ile reddine, diğer davalıların kusur oranı itibariyle kalan 91.404,89 TL destekten yoksun kalma tazminatının kaza tarihi olan 16/03/2012 tarihinden itibaren (davalı ... şirketi ... yönünden poliçe limitiyle sınırlı olmak üzere, dava tarihinden itibaren) işleyecek yasal faiziyle birlikte davalılar ..., ... Gıda Ltd. Şti. ve ... Sigorta A.Ş.'den müştereken ve müteselsilen alınarak davacı ...'e verilmesine; davacı ... için 22.500,00TL, davacılar ... ve ... için 15.000,00'er TL'den toplam 52,500,00 TL manevi tazminatın kaza tarihi olan 16/03/2012 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalı ... şirketleri dışındaki davalılar ..., ... ve ... Gıda Ltd. Şti.'den müştereken ve müteselsilen alınarak davacılara verilmesine, fazlaya ilişkin istemin reddine karar verilmiş; hüküm, davacılar vekili, davalı ... vekili ve davalı ... tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, bozmaya uygun karar verilmesine, mahkeme kararının gerekçesinde, dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre davalı ... vekilinin tüm, davacılar vekilinin 2 nolu bent dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
Davacılar vekilinin diğer temyiz itirazları ve davalı ...’ın temyiz itirazlarının incelenmesinde;
2-Dava, trafik kazasından kaynaklanan maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir.
2-a)AAÜT’nin 3/II. maddesi, ”Müteselsilen sorumlu olanlar aleyhine açılan davanın reddinde, ret sebebi ortak olan davalılar vekili lehine tek, ret sebebi ayrı olan davalılar vekili lehine ise, her ret sebebi için ayrı ayrı avukatlık ücretine hükmolunur” hükmünü içermektedir. Karar tarihinde yürürlükte olan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi'nin 3. maddesinde birden fazla davalı aleyhine açılan davanın reddedilmesi halinde, red sebebi ortak olan davalılar lehine tek bir avukatlık ücretine hükmolunacağı öngörülmüştür.
Mahkemece kısmen kabulüne karar verilen manevi tazminata ilişkin davada vekille temsil edilen davalılar için ayrı ayrı vekalet ücreti verilmiştir. Manevi tazminat talebinin aynı hukuki sebeple reddedildiği gözetilerek, kendisini vekil ile temsil eden davalılar yararına reddedilen manevi tazminat yönünden tek vekalet ücreti verilmesi gerekirken ayrı ayrı vekalet ücreti takdiri doğru görülmemiş ise de, bu yanılgının giderilmesi yargılamanın tekrarını gerektirir nitelikte görülmediğinden 6100 sayılı HMK'nın 370/2. maddesi uyarınca hükmün düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
2-b)Davalı ... şirketleri dışındaki davalılar ..., ... ve ... Gıda Ltd. Şti., davacılar lehine hükmedilen manevi tazminatlardan sorumlu tutulmalarına karşın, buna ilişkin vekalet ücretlerinden yalnızca ... ve ... Gıda Ltd. Şti. sorumlu tutulmuş olup, davalı ...’nın kabul edilen manevi tazminata ilişkin vekalet ücretlerinden sorumlu tutulmaması doğru görülmemiş ise de, bu yanılgının giderilmesi yargılamanın tekrarını gerektirir nitelikte görülmediğinden 6100 sayılı HMK'nın 370/2. maddesi uyarınca hükmün düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle, davalı ... vekilinin tüm, davacılar vekilinin sair temyiz itirazlarının REDDİNE; (2-a) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün 18.maddesinin hükümden çıkartılmasına ve hükmün 15.bendinde yer alan “Davalı ...” ifadelerinin “Davalılar ... ve davalı ... Gıda Ltd. Şti. ” olarak değiştirilmesine, (2-b) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacılar vekili ve davalı ...’ın temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün 12.,13. ve 14. maddelerinde yer alan “davalılar ..., ... Gıda Ltd. Şti.'” ifadelerinin “davalılar ..., ... ve ... Gıda Ltd. Şti.” olarak değiştirilmesine ve hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, aşağıda dökümü yazılı 3.527,70 TL kalan onama harcının temyiz eden davalı ...'dan alınmasına, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacılar ile davalı ...'a geri verilmesine, 02/03/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.