MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
01.06.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK"nın 7/2 ve 5252 sayılı TCK"nın Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Yasanın 9/3. maddeleriyle Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kurulu’nun 23.2.1938 günlü, 1937/23 – 1938/9 ve Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 25.5.1999 günlü 133/142 sayılı kararları ışığında, Sanığın tam olarak belirlenemeyen bir zaman diliminde şikayetçi olan yakınanın sağlam ve muhkem kapısını kırarak gerçekleştirdiği hırsızlık eylemine uyan 765 sayılı TCK’nın 493/1,522, 102/3 ve 104/2. maddeleriyle 5237 sayılı TCK’nın 142/1-b,151,116/1, 66/1-e, 67/4; maddelerinin ayrı ayrı ve bir bütün olarak uygulanması sonucunda; zamanaşımı yönünden 5237 sayılı Yasa hükümlerinin sanık yararına bulunduğunun anlaşılmasıyla yapılan incelemede;
Sanığın eylemlerine uyan 5237 sayılı TCK"nın 142/1-b,151 ve 116/1. maddelerindeki hırsızlık,mala zarar verme ve konut dokunulmazlığını bozma suçların gerektirdiği cezanın türü ve üst sınırına göre; aynı Yasanın 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen 12 yıllık zamanaşımının suç tarihi olan 17.10.2002 tarihinden inceleme tarihine kadar geçmiş bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... ve müdafiinin temyiz nedenleri ile bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanan 8/1.maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nun 322.maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanık hakkında açılan kamu davasının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE, 10.07.2014 tarihinde oybirliği ile karar verildi.