Esas No: 2021/11760
Karar No: 2022/4654
Karar Tarihi: 14.03.2022
Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2021/11760 Esas 2022/4654 Karar Sayılı İlamı
4. Hukuk Dairesi 2021/11760 E. , 2022/4654 K."İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi
Taraflar arasındaki sigorta tahkim davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı Sigorta Tahkim Komisyonu Uyuşmazlık Hakem Heyetince başvurunun reddine dair karara karşı davacı vekili tarafından itiraz edilmesi üzerine İtiraz Hakem Heyeti tarafından 20/12/2019 tarih 2019/İHK-19898 sayılı davalı vekilinin itirazının kabulüne, kararın kaldırılmasına, talebin kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği düşünüldü:
K A R A R
Davacı vekili, 11.02.2013 tarihinde müvekkilinin yolcu olarak bulunduğu aracın tek taraflı trafik kazası yapması neticesi müvekkilinin yaralandığını ve malul kaldığını, sigorta şirketine başvurulduğunu, sigorta şirketinin bu zararı karşılamadığını iddia ederek, oluşan zararlarının tazmini için fazlaya ilişkin haklarını saklı kalmak kaydıyla 4.000.-TL sürekli iş göremezlik tazminatı, 1.000.-TL geçici iş göremezlik tazminatının başvuru tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Sigorta Uyuşmalık Hakem Heyeti tarafından, talebin dava şartı yokluğu nedeniyle usulden reddine karar verilmiş; karara davacı vekili tarafından itiraz edilmiştir.
Sigorta İtiraz Hakem Heyeti tarafından, davacı vekili itirazlarının kabulüne, kararın kaldırılmasına ve talebin kabulüne dair verilen karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, kararın gerekçesinde, dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre davalı vekilinin aşağıdaki bendin dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Dava, trafik kazası sonucu oluşan cismani zarar nedeniyle maddi tazminat taleplerine ilişkindir. Hatır taşımaları bir menfaat karşılığı olmadığı cihetle, bu gibi taşımalarda 6098 sayılı TBK’nın 51. (818 sayılı BK’nın 43.) maddesi uyarınca tazminattan uygun bir indirim yapılması, gerek öğretide gerekse Yargıtay içtihatlarında benimsenmiş ve yerleşmiş bulunmaktadır.
Somut olayda, davalı cevabında taşımanın hatır taşıması olduğunu savunmuştur. Davacının itirazı üzerine İtiraz Hakem Heyetince, Uyuşmazlık Hakem Heyetinin verdiği dava şartı yokluğu nedeniyle usulden red kararı kaldırılarak talebin kısmen kabulüne dair verilen kararda taşımanın başvuranın yararına yapıldığına dair dosyada bilgi ve belge bulunmadığından hatır taşıması indirimi yapılmamıştır. Dosya içinde mevcut araç sürücüsünün soruşturma aşamasında verdiği ifadede arkadaşı olan davacı ve çocuklarının araç içinde bulunduğunun ifade edilmesi karşısında yapılan araştırma ve inceleme hüküm kurmaya elverişli değildir.
Bu durumda İtiraz Hakem Heyetince olayla ilgili ceza soruşturma evrakları temin edilerek davacının yolcu olduğu araçta menfaat karşılığı mı hatır için mi taşındığının araştırılması ve hatır indirimi yapılıp yapılmaması hususu tartışılarak sonucuna göre karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde eksik inceleme ile karar verilmesi doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazının kabulü ile kararın BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine, 14/03/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.