Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2021/12515 Esas 2022/4877 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki sigorta tahkim davasında İtiraz Hakem Heyetince verilen kararın taraf vekilleri tarafından süresi içinde temyizi istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü:
K A R A R
Davacı vekili; 12/05/2017 tarihinde, davalıya trafik sigortalı araç sürücüsünün kusurlu hareketi ile gerçekleşen kazada davacının yaralandığını ve malul kaldığını açıklayıp maddi tazminatın tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, başvurunun reddini savunmuştur.
Sigorta Tahkim Komisyonu Uyuşmazlık Hakem Heyetince, başvurunun usulden reddine karar verilmiş, anılan karara karşı davacı vekilince itiraz edilmesi üzerine İtiraz Hakem Heyetince davacı vekilinin itirazının kabulü, başvurunun kısmen kabulü ile 58.061,36 TL’nin tahsiline karar verilmiş, karar taraf vekilleri tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, kararın gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre; taraf vekillerinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Dava, trafik kazasından kaynaklanan bedensel zarara dayalı işgöremezlik tazminatı istemine ilişkindir.
Davacı vekili, davacının kazada yaralandığını ve malul kaldığını açıklayıp tazminat talebinde bulunmuş, tazminata ilişkin rapor alınmış, alınan raporda davacının bakiye ömrün tespitinde TRH-2010 tablosu kullanılmış, teknik faiz %1.8 olarak esas alınmış, İtiraz Hakem Heyetince anılan hesaplama karara esas alınarak karar verilmiştir. Tazminat hesabında bakiye ömrün tespitinde kullanılan verilerde TRH-2010 tablosunun kullanılmasında isabetsizlik yok ise de hesaplamada esas alınan teknik faizin %1.8 olarak esas alınması Dairemizin içtihatlarına uygun değildir.
Buna göre İtiraz Hakem Heyetince yapılacak iş, tazminatın belirlenmesi için alınacak raporda davacının kaza tarihinden sonraki muhtemel yaşam süresi belirlenmesinde TRH 2010 tablosunun esas alınarak, bilinmeyen/ işleyecek devre hesabı yapılırken, bilinen son gelirin her yıl için %10 artırılıp %10 iskonto edilmesi yönteminin kullanılması (matematiksel olarak %10 artırım yapılıp %10 eksiltim yapılmasının %0 olmadığı hususuna dikkat edilerek) bilirkişiden ek rapor alınıp, oluşacak sonuca göre karar vermekten ibaret olup, anılan nedenle kararın bozulmasına karar vermek gerekmiştir.
3-Davacı vekili, davacının motosiklette yolcu iken gerçekleşen kazada cismani zarara uğradığını açıklayıp tazminat talebinde bulunmuş, davalı tarafça, davacının ehliyetsiz sürücünün aracına binmekle müterafik kusurunun bulunduğu ve tazminattan indirim yapılması gerektiği savunulmuştur.
İtiraz Hakem Heyetince, motosiklet sürücüsünün ehliyetsiz olduğundan bahisle %20 oranında hesaplanan tazminattan müterafik kusur indirimi yapılarak karar verilmiştir.
Ehliyetsiz sürücünün aracına binme sebebiyle zarar gören yolcu açısından müterafik kusur indirimi yapılabilmesi için zarar gören yolcunun, sürücünün ehliyetsiz olduğunu bilmesi (veya bilmesinin gerekmesi) yanında ehliyetsiz sürücünün kazanın meydana gelmesinde kusurunun da bulunması gerekir.
Somut olayda; davacı zarar görenin dava dışı sürücünün ehliyetsiz olduğunu bildiği veya bilmesi gerektiği hususu ile dava dışı sürücünün kazanın oluşumunda kusurlu olduğu hususu ispatlanamadığına göre hesaplanan tazminattan müterafik kusur indirimi yapılması doğru olmamıştır.
4-Sigorta Tahkim Komisyonu İtiraz Hakem Heyeti tarafından davacının başvurusunun kısmen kabulü ile kendisini vekille temsil ettiren davacı yararına 8.347,98 TL vekalet ücretine karar verilmiştir.
İtiraz Hakem Heyetince başvuru sahibi lehine vekalet ücretine karar verilirken Sigortacılık Kanununun 30. maddesinin 17. fıkrası ve 19/01/2016 tarihli, 29598 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren Sigortacılıkta Tahkime İlişkin Yönetmelik'in 16. maddesinin 13. fıkrasının uygulanması gerektiği gözönüne alınarak AAÜT'nin 13. maddesi gereğince hesaplanan vekalet ücretinin 1/5'i oranında karar verilmesinde isabetsizlik yok ise de vekalet ücretine karar verilirken takdir edilen vekalet ücretinin maktu vekalet ücretinin altında kalmamak kaydı ile AAÜT’nin ikinci kısmının ikinci bölümünde asliye mahkemeleri için öngörülen ücretin altında kalmamak kaydıyla vekalet ücretine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde vekalet ücretine karar verilmesi de doğru görülmemiştir.
5-Gerekçeli kararda faiz başlangıcının dosyaya uygun şekilde 22/05/2018 tarihi olarak belirlenmesine rağmen, hüküm kısmında dosya ile uyumlu olmayan 06/02/2020 tarihinin yazılması hatalı olmuştur.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentlerde açıklanan nedenlerle, taraf vekillerinin sair temyiz itirazının reddine, (2), (3), (4) ve (5) numaralı bentlerde açıklanan nedenlerle taraf vekillerinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden taraflara geri verilmesine 15/03/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.