MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Hükümlü ... hakkında kurulan hükmün yapılan incelemesinde;
Hükümlü ... hakkında kurulan 25.04.2003 gün ve 2002/405 E ve 2003/158 K sayılı hükmün temyiz edilmeksizin kesinleştiğinin anlaşılması karşısında, ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 18.9.2007 gün ve 2007/125-2007/186 sayılı kararında açıklandığı gibi, adı geçen hükümlü hakkındaki temyiz edilmeksizin kesinleşen ilk hüküm ancak, suç tarihinden sonra yürürlüğe giren yasalar yönünden uyarlama yargısının konusu olabilir ve genel yargı ile uyarlama yargısı birlikte yürütülemez.
Hükümlü hakkındaki kararın kesinleşmesinden sonra, aynı dosyada sanık ve suça sürüklenen çocuk olan ... ve ..."a ilişkin ilk hükmün, sanık müdafisi ve Cumhuriyet Savcısı tarafından temyiz edilmesi ve Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 28.06.2005 günlü kararıyla 5237 sayılı Yasa hükümleri uyarınca değerlendirme yapılmak üzere Mahkemesine tevdii edilmesi üzerine, hakkında hüküm kesinleşmiş olan ..."in tekrar yargılama sürecine dahil edilerek, 2. hükmün kurulduğu anlaşılmaktadır. Kurulan bu ikinci hüküm, hukuki değerden yoksun ve yok hükmünde olduğundan, hukuken varlık kazanmayan bir kararın temyiz davasına konu edilmesi de mümkün değildir.
Bu nedenlerle, ... hakkında yeniden kurulan 2. hükme yönelik, hükümlü müdafiinin konusu bulunmayan temyiz talebinin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 317. maddesi uyarınca tebliğnameye uygun olarak REDDİNE, 5252 sayılı Kanun’un 9/3. maddesine göre, gereğinin taktiri yönünden, mahkemesine gönderilmesi için dosyanın incelenmeden Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE,
2-Sanık ... ve suça sürüklenen çocuk ... hakkında kurulan hükümlerin yapılan incelemesinde;
Sanık ve suça sürüklenen çocuğun pencere camını zorlayıp, sineklik telini yırtarak eve girip, suça konu eşyaları almaları şeklinde eylemlerine uyan 765 sayılı TCK"nın 493/1-son, 102/4, 104/2. maddelerine göre, 01.06.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK"nın aynı suça uyan 142/1-b, 116/1, 119/1-c, 151/1 ve (suça sürüklenen çocuk ... için 31/3), 66/1-e, 67/4. maddelerinin ayrı ayrı ve bir bütün olarak uygulanması sonucu, anılan Yasanın 7/2, 5252 sayılı Yasanın 9/3.maddeleri ışığında, zamanaşımı bakımından 5237 sayılı Yasa hükümlerinin sanık ve suça sürüklenen çocuk yararına olması ve suç tarihi olan 12.12.2002 tarihinden inceleme tarihine kadar 12 yıllık ve 7 yıl 12 aylık sürelerin geçmiş bulunması
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... ve müdafii ile suça sürüklenen çocuk ... müdafiinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle kısmen tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 Sayılı Yasanın 8/1.maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’nun 322.maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanık ve suça sürüklenen çocuk hakkında açılan kamu davasının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE, 08.09.2015 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.