Esas No: 2015/17369
Karar No: 2015/11860
Karar Tarihi: 29.12.2015
Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/17369 Esas 2015/11860 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye, uyulan bozmaya ve hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşıldığından, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Mahkemece yapılan keşif sonucu bilirkişi tarafından hazırlanan krokinin yapılan incelemesinde sanık ..."ın araç ile beklediği yerden suçun işlendiği yer olan müştekinin işyerinin gözükmediği ve aradaki mesafe itibariyle sanık ..."ın olaya 765 sayılı TCK"nın 65. maddesi kapsamında iştirakı olduğu ve bu nedenle gerçekleşen suçta 765 sayılı TCK"nın 493/1-son maddesinin uygulanamayacağının gözetilmemesi,
2-Sanıklar ... ve ..."nin müştekinin işyerinden aldıkları bir kısım çalıntı malzemeleri diğer sanık ..."ın beklediği araca koyup, tekrardan işyerine girdikleri sırada polisin sanık Şaben"in beklediği araçta şüphe üzerine suça konu malzemeleri ele geçirdiği, diğer iki sanığın ikinci kez işyerinden aldıkları malzemeler ile yolda yürürken şüphe üzerine yakalandıkları ve bu şekilde takipte kesintinin olduğunun anlaşılması karşısında; eylemin tamamlandığı gözetilmeden, yazılı şekilde teşebbüs hükümlerinin uygulanması,
3-Suça konu malzemelerle şüphe üzerine yakalanan sanık ..."nin müştekinin bir başvurusu yok iken çaldığı yeri göstererek soruşturma aşamasında iadeyi sağladığının anlaşılması karşısında; sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK"nın 168/1. maddesinin uygulanma koşullarının tartışılması gerektiğinin gözetilmemesi,
4-Olay günü sanıkların, gece vakti müştekiye ait işyerinin sağlam ve muhkem olan kapı kilidin kırmak suretiyle içeriye girdikleri, suç tarihinde pek fahiş değerdeki eşyaları aldıkları, sonradan sanık ..."nin yakalandığında çaldığı işyerini gösterip, soruşturma aşamasında iadeyi sağladığının anlaşılması karşısında, 5252 sayılı Yasa"nın 9/3. maddesi uyarınca sanıklar yararına olan hükmün önceki ve sonraki kanunların ilgili bütün hükümlerinin olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbiriyle karşılaştırılması suretiyle bulunacağı gözetilerek, sanıkların eyleminin suç tarihinde yürürlükte bulunan 765 sayılı TCK’nın 493/1, 65 (sanık ... için), 522 (pek fahiş), 523 maddeleriyle, 01.06.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK"nın 142/1-b, 143/1, 39 (sanık ... için), 168/1, 53, 116/2-4, 119/1-c, 39 (sanık ... için), 53. maddeleri kapsamında olup, sonucuna göre lehe yasanın saptanması gerektiği dikkate alınmadan 5252 sayılı Yasa"nın 9/3. maddelerine aykırı davranılması,
5-T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
6-5237 sayılı TCK"nın 53/5. maddesinin aynı Yasa"nın 53/1. maddesindeki yetkilerin kötüye kullanılması suretiyle işlenen suçlar için mahkumiyet halinde uygulabilecek olduğunun gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ..., ... ve ... müdafilerinin temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, sanıklar hakkında 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 326/son maddesinin gözetilmesine, 29.12.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.