MAHKEMESİ : Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
A)Sanıklar ... ... ve ... ... hakkında verilen hükmün temyiz incelemesinde;
Sanıklar ... ... ve ... ..."ün gönderdiği 30.12.2013 tarihli dilekçelerinde temyiz hakkından feragat ettiğini belirterek, temyiz isteminden vazgeçtiği anlaşıldığından, bu sanıklar yönünden dosyanın incelenmeden yerine gönderilmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na İADESİNE,
B)Sanık ... ... hakkında verilen hükmün temyiz incelemesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-5237 sayılı TCK"nın 141 ve 142. maddelerinde tanımlanan hırsızlık suçu ile 765 sayılı TCK"nın 493/1-son maddesinde tanımlanan suçun öğelerinin farklı olduğu; sanığın eyleminin 5237 sayılı TCK"nın 142/1-b maddesinin yanı sıra 116/2-4, 119/1-c, 151. maddelerinde düzenlenen işyeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarını da oluşturduğu dikkate alınmadan uygulama yapılması,
2-Hırsızlık suçundan kurulan hükümde 142. maddenin (b) fıkrasının gösterilmemesi,
3-Başka hırsızlık suçundan yakalanan sanığın, şifahi sorgusunda suça konu telefonların bir kısmının yerini göstererek, müştekinin işyerinin kilidini kırmak suretiyle içeri girerek hırsızlık yaptıklarını söyleyip, katılana iadeyi sağladığının ve diğer sanıkların da suçlamayı kabul ederek, iadeye karşı duruşlarının olmadığının anlaşılması karşısında, mağdura kısmi iadeye onay verip vermediği sorularak, sonucuna göre 5237 sayılı TCK"nın 168. maddesinin 3. fıkrasının ilk cümlesi ve anılan Yasa maddesinin 4. fıkrasında tanımlanan etkin pişmanlık hükmünün uygulama olanağının tartışılması gerektiğinin gözetilmemesi,
4-T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... ... müdafiinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozmadan sanıklar ... .... ve ... ..."ün yararlandırılmasına, tüm sanıklar için 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 326/son. maddesinin gözetilmesine, 29.12.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.