MAHKEMESİ : Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını ihlal, mala zarar verme

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
Cezaevinde bulunan ve gıyabında hüküm verilen sanığa 5271 sayılı CMK.nın 35/3 maddesi uyarınca esas ve karar nosu belirtilerek ve kararın içeriği okunmak suretiyle usulüne uygun tebliğ yapılmamış olduğundan sanığın 06.06.2014 tarihli sunduğu temyiz dilekçesinin süresinde olduğunun kabulü ile bu dilekçe ile ilgili ... Asliye Ceza Mahkemesi"nin temyiz isteminin süreden reddine ilişkin 06.06.2014 gün, 2013/746- 2014/392 E.K nolu ek kararın kaldırılarak hükmün esasına ilişkin yapılan temyiz incelemesinde;
Müştekinin ikametinin bulunduğu apartman alt katında bulunan ve depo olarak kullanılan bölmenin, müştekinin ikametinin eklentisi niteliğinde olması karşısında, apartman içerisine sanığın girme eyleminin 5237 sayılı TCK"nın 116/1. maddesine uyduğu gözetilmeden sanık hakkında işyeri dokunulmazlığını ihlal suçundan aynı Kanun"un 116/2. maddesinin uygulanması suretiyle yazılı şekilde hüküm kurulması, aleyhe temyiz olmadığından; birden fazla tekerrüre esas olabilecek hükümlüğü bulunan sanığın, ilamdaki hangi cezasının tekerrüre esas alındığı hükümde gösterilmemiş ise de, infaz aşamasında bu hususta mahkemesinden karar alınması mümkün görüldüğünden bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; atılı suçların sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
2-Bu dava sebebiyle yapılan toplamda 20,00 TL davetiye ve posta giderinin 6352 sayılı Yasa"nın 100. maddesi ile CMK"nın 324. maddesinin 4. fıkrasına eklenen cümle gereğince, 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun"un 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutardan az olduğunun ve bu nedenle sanığa yargılama gideri olarak yükletilemeyeceğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olmasından kaynaklanan zorunluluk nedeniyle; "TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin olan tüm kısımların” çıkartılması ile yerine "TCK"nın 53. maddesinin Anayasa Mahkemesi"nin 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı da gözetilmek suretiyle uygulanmasına" ibaresi eklenmesine ve hüküm fıkrasından yargılama gideri ile ilgili bölüm çıkarılarak yerine ""bu dava sebebiyle yapılan sanığa yüklenen 20,00 TL yargılama giderinin 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun"un 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutardan az olması nedeniyle 5271 sayılı CMK"nın 324/4. maddesi uyarınca Devlet Hazinesine yüklenmesine” ibaresi eklenmek suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 17.12.2015 gününde oy birliğiyle karar verildi.