Hırsızlığa teşebbüs - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/25770 Esas 2015/11202 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
17. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/25770
Karar No: 2015/11202
Karar Tarihi: 16.12.2015

Hırsızlığa teşebbüs - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/25770 Esas 2015/11202 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davadan bahsedilen kararda, suça sürüklenen bir çocuğun hırsızlığa teşebbüs suçunu işlediğine hükmedildiği ancak suçun gündüz vakti işlendiği kabul edilmediği için hüküm bozuldu. Suçun nedeniyle 5237 sayılı TCK'nın 143. maddesine göre fazla ceza verildiği için hüküm düzeltildi ve 2.000 TL adli para cezası verildi. Kanun maddeleri ile ilgili ayrıntılı bilgi verilmemiştir.
17. Ceza Dairesi         2015/25770 E.  ,  2015/11202 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Hırsızlığa teşebbüs
    HÜKÜM : Mahkumiyet

    Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
    Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; atılı suçun suça sürüklenen çocuk tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
    Ancak;
    Müştekinin, olay günü 20.30 sıralarında sanığı ikametinin bahçesinde gördüğünü beyan ettiği, yaz saati uygulaması dikkate alındığında güneşin 18.52"de battığı, saat 20.52" ye kadar olan zaman diliminin gündüz olarak kabul edilmesi gerektiğinin anlaşılması karşısında, hırsızlık eyleminin gündüz vakti işlendiğinin kabulü ile hüküm kurulması gerekirken, suça sürüklenen çocuk hakkında atılı suç nedeniyle 5237 sayılı TCK"nın 143. maddesince artırım yapılmak suretiyle fazla ceza tayin edilmiş olması,
    Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen ..."ın temyiz nedeni bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından TCK"nın 143. maddesinin uygulanmasına ilişkin kısmın çıkarılması ile sonuç cezanın “2.000,00 TL adli para cezası” şeklinde düzeltilmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA , 16.12.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

    Hemen Ara