Esas No: 2015/7883
Karar No: 2015/10898
Karar Tarihi: 10.12.2015
Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/7883 Esas 2015/10898 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
Mala zarar verme suçundan doğrudan hükmolunan adli para cezasının miktar ve türüne göre; 14.04.2011 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Yasa"nın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3000 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından sanık ...’in temyiz isteğinin CMUK"nun 317. maddesi gereğince tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
2-Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün temyiz incelemesinde;
Müştekinin aracının başından 08.05.2010 günü 22.30 gibi ayrılması ve 09.05.2010 günü saat 00.15 gibi de aracını bıraktığı yere dönmesi karşısında sanığın eylemini 5237 sayılı TCK’nın 6/1-e maddelerinde belirtilen zaman dilimlerinden gece işlediği sabit olduğu halde, 5237 sayılı TCK’nın 143. maddesi uyarınca, hırsızlık suçundan hükmedilen cezanın arttırılmaması suretiyle eksik cezaya hükmedilmesi ve adli sicil kaydında tekerrüre esas mahkumiyeti bulunan sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 58. maddesinin uygulanmaması, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
a)5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinin (c) fıkrasındaki, velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından hak yoksunluğunun yalnız kendi altsoyu yönünden koşullu salıverme tarihine kadar süreceğinin gözetilmemesi suretiyle aynı maddenin üçüncü fıkrasına aykırı davranılması,
b) Mahkeme masrafı olarak yapılan 10 TL yargılama giderinin 6183 sayılı Kanun"un 106/1. maddesinde belirlenen 20 TL"den az olması nedeniyle 6352 sayılı Kanun"un 100. maddesi ile eklenen 5271 sayılı CMK"nın 324/4. maddesi gereğince Devlet Hazinesine yükletilmesi yerine sanıktan tahsiline karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’in temyiz nedeni bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün açıklanan nedenle teblignameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından ‘‘T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı İPTAL kararının 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olmasından kaynaklanan zorunluluk nedeniyle; "TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin olan kısımlar” çıkarılarak, yerine "TCK"nın 53. maddesinin Anayasa Mahkemesi"nin 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı da gözetilmek suretiyle uygulanmasına" cümlesinin yazılması ve hüküm fıkrasından yargılama giderlerinin sanıktan tahsiline ilişkin bölüm çıkarılarak yerine "Mahkeme masrafı olarak yapılan 10 TL yargılama giderinin 6183 sayılı Kanun"un 106/1. maddesinde belirlenen 20 TL"den az olması nedeniyle 6352 sayılı Kanun"un 100. maddesi ile eklenen 5271 sayılı CMK"nın 324/4. maddesi gereğince Devlet Hazinesine yüklenmesine,” cümlesinin yazılması suretiyle, eleştiri dışında sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 10.12.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.