Esas No: 2015/17113
Karar No: 2015/10750
Karar Tarihi: 08.12.2015
Hırsızlık - konut dokunulmazlığını ihlal - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/17113 Esas 2015/10750 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanık ve katılanın yokluğunda verilen verilen 14.11.2008 günlü kararda, yasa yoluna başvuru başlangıcı, başvuru yapılacak merci ve başvuru şeklinin belirtilmemesi suretiyle tebliğin T.C.Anayasası’nın 40/2, 5271 sayılı CMK’nın 34/2, 231/2 ve 232/6. maddelerinde öngörülen yöntemlere uygun olarak yapılmaması ve sanığın kararın tebliğ edildiği tarih olan 13.01.2009 tarihinde asker olduğu anlaşılmakla temyizlerin geçerli olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
1-Sanığın hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlerin yapılan incelemesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşıldığından, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Suç tarihinin karar başlığında 31.01.2007 yerine 30.01.2007 olarak gösterilmesi,
2-Sanığın hırsızlık suçu için T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
3-Sanık hakkında mala zarar verme suçundan hükmedilen kısa süreli hapis cezasının ertelendiği anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK"nın 53/4. maddesi gereğince sanık hakkında aynı Yasa"nın 53/1. maddesinin uygulanamayacağının gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... ve katılan ..."nın temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, mahkeme karar başlığına suç tarihinin 31.01.2007 olarak yazılarak, hüküm fıkrasından “Sanığın hırsızlık suçu için T.C. Anayasa Mahkemesi"nin,
TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olmasından kaynaklanan zorunluluk nedeniyle; "TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin olan tüm kısımların ve mala zarar verme suçu için 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin kısmın” çıkartılması ile yerine “Sanığın hırsızlık suçu için TCK"nın 53. maddesinin Anayasa Mahkemesi"nin 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı da gözetilmek suretiyle uygulanmasına” ibaresi yazılmak suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
2-Sanığın işyeri dokunulmazlığının ihlali suçu için kurulan hükmün yapılan incelemesinde;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.01.2013 tarih ve 2012/1142 Esas 2013/17 Karar sayılı içtihadında belirtildiği üzere, TCK"nın 119. maddesi kapsamındaki nitelikli işyeri dokunulmazlığını bozma suçu, CMK"nın 253/1. fıkrası “b” bendi 3. nolu alt bendi kapsamı dışında bulunduğundan; uzlaşma hükümlerinin uygulanmaması nedeniyle tebliğnamedeki (2) numaralı bozma isteyen düşünceye iştirak edilmemiştir.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşıldığından, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanığın suçu birden fazla kişi ile birlikte işlemiş olduğunun anlaşılması karşısında; işyeri dokunulmazlığının ihlali suçu için 5237 sayılı TCK"nın 119/1-c maddesinden uygulama yapılmaması,
2-Sanık hakkında hükmedilen kısa süreli hapis cezasının ertelendiği anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK"nın 53/4. maddesi gereğince sanık hakkında aynı Yasa"nın 53/1. maddesinin uygulanamayacağının gözetilmemesi,
3-Konut dokunulmazlığının ihlali suçunda somut (maddi) bir zarar bulunmaması, sanığın suç tarihinde sabıkasının olmaması, sanık hakkında verilen cezaların ertelenmesi ve mahkemenin 5271 sayılı CMK"nın 231. maddesinin uygulanmamasını "müştekinin zararı giderilmediğinden" şeklindeki yasal ve yeterli olmayan gerekçeye bağlayarak hüküm kurduğunun anlaşılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... ve katılan ..."nın temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 08.12.2015 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.