Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2021/11960 Esas 2022/6560 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Taraflar arasındaki sigorta tahkim yargılaması sonucunda, davacının yolcu olarak bulunduğu davalıya sigortalı otobüsün karıştığı kaza neticesinde yaralandığı belirtilerek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla tazminat talebinde bulunduğu, Sigorta Tahkim Komisyonu tarafından talebin kabul edildiği ancak davalı vekilince itiraz edildiği ve İtiraz Hakem Heyeti tarafından talebin kısmen kabul edildiği belirtilmiştir. Davalı vekili, itirazın kabul edilmemesi için başvuruda yeterli usulün izlenmediğini ileri sürmüştür. Mahkeme, davalı vekilinin diğer temyiz itirazlarını reddederken, taraflar avukat ile temsil edildiği durumlarda AAÜT’de hesaplanan nispi vekalet ücretinin beşte biri oranında belirlenmesi gerektiği ve belirlenen yanlışlığın giderilmesini yeniden yargılamayı gerektirmediği sonucuna varmıştır. Kararın düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 5684 sayılı Sigortacılık Kanunu’nun 30/17 maddesi
- Sigortacılıkta Tahkime İlişkin Yönetmelikte Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik’in 6. maddesi
- Sigortacılıkta Tahkime İlişkin Yönetmelik'in 16. maddesinin 13. fıkrası
- AAÜT’nin 17. maddesi.

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki sigorta tahkim yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı Sigorta Tahkim Komisyonu Uyuşmazlık Hakem Heyetince başvurunun kabulüne dair karara karşı davalı vekilince itiraz edilmesi üzerine İtiraz Hakem Heyeti tarafından verilen 26/08/2019 tarih ve 2019/İHK-10240 sayılı itirazın kısmen kabulüne dair kararın süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği düşünüldü:
K A R A R
Davacı vekili; 08/09/2018 tarihinde, müvekkilinin, yolcu olarak bulunduğu davalıya sigortalı otobüsün karıştığı kaza neticesinde yaralandığını belirterek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 5.000,00 TL sürekli iş göremezlik tazminatının temerrüt tarihinden itibaren işleyecek faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir. Bilirkişi raporu doğrultusunda dava değerini 154.368,07 TL’ye yükseltmiştir.
Davalı vekili, usulune uygun başvuru yapılmamış olması nedeni ile davanın usulden reddine karar verilmesini, ibraz edilen malulilet raporunun yönetmeliğe uygun olarak tanzim edilmediğini, davacının tazminat talebini öncelikle karayolu yolcu taşımacılığı zorunlu koltuk ferdi kaza sigortacısı tarafından karşılanması gerektiğini ileri sürerek davanın reddini talep etmiştir.
Sigorta Tahkim Komisyonu tarafından, başvurunun kabulü ile toplam 154.368,07 TL tazminatının 19/12/2018 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine dair karara karşı davalı vekilince itiraz edilmesi üzerine, İtiraz Hakem Heyeti tarafından itirazın kısmen kabulü ile 150.413,71 TL tazminatın 19/12/2018 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiştir. Verilen karara karşı davalı vekili temyiz yoluna başvurmuştur.
1.Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerekçelere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Dava, trafik kazası sonucu yaralanma nedeniyle maddi tazminat istemine ilişkindir.
Somut olayda; Sigorta Tahkim Komisyonu Uyuşmazlık Hakem Heyetince kendisini vekille temsil ettiren davacı yararına nispi vekalet ücretine hükmedilmiş, davalı vekilinin buna yönelik itirazı reddedilmiştir.
5684 sayılı Sigortacılık Kanunu’nun 30/17 maddesi ve 19/01/2016 tarihli ve 29598 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan Sigortacılıkta Tahkime İlişkin Yönetmelikte Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik’in 6. maddesi ile Sigortacılıkta Tahkime İlişkin Yönetmelik'in 16. maddesinin 13. fıkrası uyarınca tarafların avukat ile temsil edildiği hallerde, taraflar aleyhine hükmedilecek vekalet ücretinin her iki taraf için AAÜT’de yer alan asliye mahkemelerinde görülen işler için hesaplanan nispi vekalet ücretinin beşte biri olacağı öngörülmüştür.
Bu itibarla anılan kanun ve yönetmelik hükümleri ile AAÜT’nin 17. maddesi uyarınca hesaplanan vekalet ücretinin maktu ücretin altında kalmamak koşulu ile beşte biri oranında belirlenmesi gerekirken yazılı şekilde tam ve nispi vekalet ücretine hükmedilmesi doğru görülmemiştir. Ne var ki belirlenen bu yanılgının giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, kararın 6100 sayılı HMK'nın 370/2. maddesi uyarınca düzeltilerek onanması uygun görülmüştür.
SONUÇ: Yukarıda (1) no’lu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin diğer temyiz itirazlarının reddine; (2) no’lu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazının kabulü ile İtiraz Hakem Heyeti kararının 6.4 bendinde yer alan "14.783,00 TL" ibaresi çıkartılarak yerine "2.956,60 TL" ibaresinin yazılmasına, kararın bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine 31/03/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.