MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal,mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
Ceza Genel Kurulu"nun 2011/274-300 27/11/2010 tarih; 06/12/2008-144-234, 23/09/1974 gün 224-408 ve 16/04/1973 gün 213-345 sayılı kararlarında açıkca vurgulandığı üzere temyiz süresinin geçirilmesinden sonra eski hale getirme başvurularını değerlendirme yetkisinin Yargıtayda olduğu belirtilmiştir.
Somut olayımıza gelince, ... Asliye Ceza Mahkemesi"nin 22.06.2009 gün ve 2007/29-2009/505 sayılı kararının sanığın yokluğunda verildiği, verilen kararda yasa yolu süresinin başlangıcının da belirtilmediği, mahkemece kararın 22.03.2010 günü sanığa Tebligat Kanunu"nun 35. maddesine göre tebliğ edildiği, sanığın 06.04.2010 günlü verdiği eski hale getirme talepli temyiz dilekçesinin ise mahkemenin 26.04.2010 günlü ek kararı ile reddedildiği, sanığın bu red kararı kendisine tebliğ edilmeden 04.08.2010 tarihli dilekçesi ile “temyiz talebinin mahkemece reddedildiğini” de içerir temyiz dilekçesi verdiği anlaşılmakla, mahkemenin 26.04.2010 tarihli eski hale getirme ve temyiz talebinin reddine dair kararı kaldırılarak sanığın eski hale getime ve temyiz talebinin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
I-Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükmün icelenmesinde;
Adli sicil kaydına göre tekerrüre esas sabıkası bulunan sanık hakkında 5237 sayılı Yasa"nın 58. maddesinin uygulanmaması, karşı temyiz bulunmadığından, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin uygulanmaması ise hükmün doğal sonucu olarak infaz aşamasında Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarihli resmi gazetede yayınlanan 2014/140-2015/85 sayılı kararı da dikkate alınarak uygulanabileceğinden, bu hususlar bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre sanık ..."nın temyiz nedeni yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, eleştiri dışında usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye aykırı olarak ONANMASINA,
II-Sanık hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığını ihlal suçlarından kurulan hükümlerin incelenmesine gelince;
Adli sicil kaydına göre tekerrüre esas sabıkası bulunan sanık hakkında 5237 sayılı Yasa"nın 58. maddesinin uygulanmaması, karşı temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 02.10.2007 gün ve 2007/6-195 Esas, 2007/197 sayılı kararı ışığında, sanığın, şikayetçinin konutundan bir kısım eşyalar ile birlikte evinin önünde park halindeki otosuna ait kontak anahtarını çaldığı, daha sonra haksız biçimde ele geçirdiği bahse konu anahtarla suça konu otoyu çalıştırıp götürmeye çalışması biçimindeki eyleminde, araya zaman aralığı girmediği ve eylemin kesintiye uğramadan devam ettirildiği gözetildiğinde, sanığın eyleminin bütün halinde tek bir hırsızlık suçunu oluşturduğu düşünülmeden 5237 sayılı Yasa"nın 142/2-d maddesinin uygulanması ile yetinilmesi gerekirken aynı Yasa"nın 43. maddesinin uygulanarak cezanın arttırılması,
2-Yakınanın olayın oluş saati ile ilgili bir beyanının olmadığı, sabah saat:06.30"da farkettiğini söylediği, suç günü sanık ile Karşıyaka"ya gittiğini kabul eden ve Ali Gezer"den sanığın araç çaldığını öğrenmeleri üzerine tekrar Manisa"ya döndüklerini söyleyen Hakan"ın da saat bildirmediğinin anlaşılması karşısında mevcut durumun sanık lehine değerlendirilip suçun gündüz işlendiğinin kabülü gerekirken sanık hakkında 5237 sayılı Yasa"nın 143. maddesi ile aynı Yasa"nın 116/4. maddesinin uygulanması
3-Hırsızlık suçundan kurulan hükümde; T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."nın temyiz nedeni bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak (1) ve (2) numaralı bozma sebeplerine göre hüküm fıkrasından; hırsızlık suçu ile ilgili bölümden 5237 sayılı TCK"nın 43. maddesi ile 143. maddesinin uygulanmasına ilişkin kısımların çıkartılarak, sanığa tayin edilen 3 yıllık temel ceza üzerinden takdiri indirimin uygulandığı fıkradaki “3 yıl 4 ay 18 gün” hapis cezasının "2 yıl 6 ay" hapis cezası şeklinde düzeltilmesi, konut dokunulmazlığını bozma suçundan kurulan hükümde ""116/4"" ifadesi yerine “116/1”, “1 yıl hapis cezası” yerine “6 ay hapis cezası”, 62. madde ile ilgili bölümdeki ""10 ay"" hapis cezası ifadesi yerine ""5 ay Hapis Cezası"" yazılması ve sonuç olarak belirlenen adli para cezasının ise “6.000,00 TL “ yerine “3.000,00 TL” olarak düzeltilmesi ayrıca T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olmasından kaynaklanan zorunluluk nedeniyle; hırsızlık suçundan kurulan hükümde yer alan "TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin olan tüm kısımların" hükümden çıkartılması ile yerine "TCK"nın 53. maddesinin Anayasa Mahkemesi"nin 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı da gözetilmek suretiyle uygulanmasına" ibaresi eklenmek suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun olan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 08.12.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.