Ankara Kaçakçılık Avukatı Web Sitesi - Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/6977 Esas 2015/10305 Karar Sayılı İlamı

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/6977 Esas 2015/10305 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/6977
Karar No: 2015/10305
Karar Tarihi: 01.12.2015

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/6977 Esas 2015/10305 Karar Sayılı İlamı

Özet:
Mahkeme, bir hırsızlık suçuyla ilgili olarak verilen hüküm temyiz edildiğinde, suç tarihi itibariyle kasıtlı suçtan mahkumiyetleri olan sanık hakkında Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 231. maddesi uygulanmayacağı kabul edilmiş, ancak mahkumiyet nedeniyle TCK'nın 53. maddesinin uygulanması konusunda karar verilmemiştir. Ancak, Anayasa Mahkemesi'nin 24.11.2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayınlanan 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile bazı sözcüklerin iptal edilmesi nedeniyle bu hususun infaz aşamasında göz önünde bulundurulması gerektiği belirtilmiştir. Dosya ve duruşma tutanakları incelendiğinde, suçun sanık tarafından işlendiği, usul ve yasaya uygun nitelendirme yapıldığı ve temyiz nedenlerinin yerinde görülmediği tespit edilmiştir. Ancak, yargılama giderlerinin hatalı hesaplandığı ve sanığın yükümlülüğün az olduğu göz önüne alınmadığı belirtilmiştir. Bu nedenle, karar bozulmuştur. 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun'un 106. maddesi gereği, dava sebebiyle yapılan 2,40 TL davetiye gideri, yargılama gideri olarak hesap edilmeyecektir. 5271 sayılı CMK'nın 324/4. maddesi uyarınca, bu tutar Devlet Hazinesine yüklenecektir. Kanunlar şunlardır: Ceza Muhakemesi Kanunu (CMK), Türk Ceza Kanunu (TCK), 6183 Sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun (Amme Alacakları Kanunu).

17. Ceza Dairesi 2015/6977 E. , 2015/10305 K.
"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
Suç tarihi itibariyle kasıtlı suçtan mahkumiyetleri bulunan sanık hakkında CMK"nın 231. maddesinin uygulanma koşullarının bulunmadığı kabul edilmekle;
Hürriyeti bağlayıcı ceza ile mahkumiyetin yasal sonucu olarak sanık hakkında TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına karar verilmemiş ise de anılan maddenin birinci, ikinci ve dördüncü fıkralarındaki bazı sözcüklerin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi gazetede yayınlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas 2015/85 Karar sayılı iptal kararı da göz önüne alınmak suretiyle bu husus infaz aşamasında gözetilmesi mümkün eksiklik olarak kabul edilmiştir.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; atılı suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Bu dava sebebiyle yapılan 2,40 TL davetiye giderinin 6352 sayılı Yasa"nın 100. maddesi ile CMK"nın 324. maddesinin dördüncü fıkrasına eklenen cümle gereğince, 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun"un 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutardan az olduğunun ve bu nedenle sanığa yargılama gideri olarak yükletilmeyeceğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık.... ..."in temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından yargılama giderleri ile ilgili bölüm çıkarılarak yerine “bu dava sebebiyle yapılan 2,40 TL davetiye giderinin 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun"un 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutardan az olması nedeniyle 5271 sayılı CMK"nın 324/4. maddesi uyarınca Devlet Hazinesine yüklenmesine” ibaresi eklenmek suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 01.12.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.