Esas No: 2021/11940
Karar No: 2022/7068
Karar Tarihi: 07.04.2022
Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2021/11940 Esas 2022/7068 Karar Sayılı İlamı
4. Hukuk Dairesi 2021/11940 E. , 2022/7068 K.Özet:
Sigorta tahkim yargılaması sonucunda davacı yararına verilen karara davalı vekili itiraz etti. İtiraz Hakem Heyeti tarafından verilen kararın reddi üzerine davalı vekili temyiz etti. Dosya incelendi ve vekalet ücreti hatalı hesaplanarak tam ve nispi vekalet ücretine hükmedildiği belirlendi. Bu yanılgının giderilmesi için kararın düzeltilerek onanması kararı verildi. Belirtilen kanun ve yönetmelik hükümleri ile AAÜT'nin 17. maddesi uyarınca hesaplanan vekalet ücretinin maktu ücretin altında kalmamak koşulu ile beşte biri oranında belirlenmesi gerektiği açıklandı. İlgili kanunlar: 5684 sayılı Sigortacılık Kanunu’nun 30/17 maddesi, Sigortacılıkta Tahkime İlişkin Yönetmelikte Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik’in 6. maddesi ve Sigortacılıkta Tahkime İlişkin Yönetmelikin 16. maddesinin 13. fıkrası.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi
Taraflar arasındaki tahkim yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı Sigorta Tahkim Komisyonu Uyuşmazlık Hakem Heyetince başvurunun kabulüne dair karara karşı davalı vekilince itiraz edilmesi üzerine İtiraz Hakem Heyeti tarafından verilen 19/11/2020 tarih ve 2020/İHK-22002 sayılı itirazın reddine dair kararın süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği düşünüldü:
K A R A R
Davacı vekili; 05/03/2012 tarihinde, müvekkilinin sürücü olduğu araç ile davalıya sigortalı aracın karıştığı kaza neticesinde yaralandığını belirterek, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla şimdilik 4.800,00 TL sürekli iş göremezlik tazminatı, 100 TL geçici iş göremezlik tazminatı, 100 TL geçici bakıcı giderini 05/03/2012 tarihinden itibaren işleyecek avans faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir. Bilirkişi raporu doğrultusunda dava değerini 92.316,00 TL’ye yükseltmiştir.
Davalı vekili, davacının maluliyet oranının tespiti için Adli Tıp Kurumu İhtisas dairesinden rapor alınması gerektiğini, bakıcı gideri talebinin reddine karar verilmesini, zira davacının ev hanımı olduğu ve doğmamış bir alacağın talep edilemeyeceğini, aksi kanaat hasıl olması halinde ise bakıcı gideri talebinden %50 oranında indirim yapılmasını talep ettiklerini, kusur oranı nispetinde sorumlu olduklarını, iddiaları kabul etmediklerini ileri sürerek davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Sigorta Tahkim Komisyonu tarafından, başvurunun kabulü ile 88.879,00 TL sürekli iş göremezlik tazminatı, 2.107,00 TL geçici iş göremezlik tazminatı, 1.330,00 TL geçici bakıcı gideri olmak üzere toplam 92.316,00 TL’nin 11/11/2019 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiştir. Karara karşı davalı vekili itiraz etmiştir. İtiraz Hakem Heyetinin itirazın reddine dair verdiği karara karşı davalı vekili temyiz yoluna başvurmuştur.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerekçelere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Dava, trafik kazası sonucu yaralanma nedeniyle maddi tazminat istemine ilişkindir.
Somut olayda; Sigorta Tahkim Komisyonu Uyuşmazlık Hakem Heyetince kendisini vekille temsil ettiren davacı yararına nispi vekalet ücretine hükmedilmiş, davalı vekilinin buna yönelik itirazı reddedilmiştir.5684 sayılı Sigortacılık Kanunu’nun 30/17 maddesi ve 19.01.2016 tarihli ve 29598 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan Sigortacılıkta Tahkime İlişkin Yönetmelikte Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik’in 6. maddesi ile Sigortacılıkta Tahkime İlişkin Yönetmelikin 16. maddesinin 13. fıkrası uyarınca tarafların avukat ile temsil edildiği hallerde, taraflar aleyhine hükmedilecek vekalet ücretinin her iki taraf için AAÜT’ de yer alan asliye mahkemelerinde görülen işler için hesaplanan nispi vekalet ücretinin beşte biri olacağı öngörülmüştür.
Bu itibarla anılan kanun ve yönetmelik hükümleri ile AAÜT’nin 17. maddesi uyarınca hesaplanan vekalet ücretinin maktu ücretin altında kalmamak koşulu ile beşte biri oranında belirlenmesi gerekirken yazılı şekilde tam ve nispi vekalet ücretine hükmedilmesi doğru görülmemiştir. Ne var ki, belirlenen bu yanılgının giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, kararın 6100 sayılı HMK'nın 370/2. maddesi uyarınca düzeltilerek onanması uygun görülmüştür.
SONUÇ: Yukarıda (1) no’lu bentte gösterilen nedenlerle davalının diğer temyiz itirazlarının reddine; (2) no’lu bentte gösterilen nedenlerle, Uyuşmazlık Hakem Heyeti kararının c. bendinde yer alan "12.720,02 TL" ibaresi çıkartılarak yerine "3.400,00 TL" ibaresinin yazılmasına, kararın bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine, 07/04/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.