Esas No: 2017/8965
Karar No: 2020/4814
Karar Tarihi: 16.06.2020
Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2017/8965 Esas 2020/4814 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : ... Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi
Taraflar arasındaki menfi tespit davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı ilk derece mahkemesi sıfatıyla ... 10. Asliye Hukuk Mahkemesince 2016/190 esas 2017/42 karar sayılı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükme karşı yapılan istinaf başvurusunun esastan reddine dair ... Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi"nin 2017/682-2017/873 karar sayılı kararının süresi içinde davalı avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.
K A R A R
Davacı, davalı ile ... Bölge Müdürlüğüne bağlı yurtlar için 01/01/2015-30/04/2015 tarihleri arasında özel güvenlik hizmeti alım sözleşmesi yaptıklarını, davalının 10/03/2015 tarihli müfettiş raporunu gerekçe göstererek 15/09/2015 tarihli ceza tutanağı ile 95.695,09 TL, 12/10/2015 tarihli ceza tutanağı ile 22.782,76 TL ceza kestiğini, cezaların sebebinin giysi ve malzemelerin teslim edilmemesi olarak gösterildiğini, teknik şartnameye göre yazlık elbiselerin mayıs, kışlık elbiselerin ise eylül ayında teslim edileceğinin düzenlendiğini, sözleşme dönemine göre elbise vermeleri gerekmediği halde malzeme ve kışlık giysileri teslim ettiklerini ayrıca sözleşmeye göre davalının kendilerini Kontrol Teşkilatı aracılığı ile kontrol etmesi gerektiğini, oysa bu konuda Kontrol Teşkilatı tarafından tutulmuş tek bir tutanak bile olmadığını ileri sürerek, toplam 118.477,85 TL cezadan dolayı borçlu olmadığının tespiti ile bu miktarın faizi ile birlikte davalıdan tahsilini istemiştir.
Davalı, kesilen ceza ve yapılan kesintinin teftiş raporuna istinaden yapılarak yasal olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
İlk Derece Mahkemesince, davanın kabulü ile davacıdan kesilen 95.695,09 TL"nin kesinti tarihi olan 15/09/2015 tarihinden itibaren, 22.782,76 TL"nin kesinti tarihi olan 12/10/2015 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalı idareden tahsili ile davacıya verilmesine karar verilmiş; davalı tarafın istinaf başvurusu ... Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi tarafından esastan reddedilmiş; davalı taraf son olarak temyiz talebinde bulunmuştur.
Dosya kapsamının birlikte değerlendirilmesiyle yapılan inceleme sonucunda, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kurallarına göre, Bölge Adliye Mahkemesi kararında bir isabetsizlik bulunmadığından davalı vekilinin bu karara yönelik temyiz itirazlarının reddiyle kararın onanması gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. madddesi uyarınca ONANMASINA, aşağıda dökümü yazılı 6.544,34 TL. kalan harcın temyiz edenden alınmasına, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine GÖNDERİLMESİNE, 16/06/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.