MAHKEMESİ : Konya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma-Ziynet Alacağı

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-davalı kadın tarafından, tazminatların miktarı ve ziynet alacağı talebinin reddi yönünden; davalı-davacı erkek tarafından ise kadının davasının kabulü, kendi davasının reddi ve velâyet yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Davacı-davalı kadının ziynet alacağının reddine yönelik temyiz dilekçesinin incelenmesinde;
6100 sayılı HMK"nın 362. maddesinin 1. fıkrasının b bendi uyarınca "Miktar veya değeri kırk bin Türk Lirasını (bu tutar dahil) geçmeyen davalara ilişkin kararlar" temyiz edilemez. 02.12.2016 tarihli 6763 sayılı Kanun"un 44. maddesi ile de 6100 Hukuk Muhakemeleri Kanunu"na eklenen ek madde 1 uyarınca temyiz parasal sınırlarının (HMK m. 341, 362) Vergi Usul Kanunu"nun mükerrer 298.maddesine göre her yıl tespit ve ilan edilecek yeniden değerleme oranında artırılması öngörülmüştür. Karar tarihi itibarıyle bu miktar "78.630 TL" olarak belirlenmiştir. Somut olayda mahkemece kadının 25.524 TL değerindeki ziynet alacağı talebinin reddine karar verilmiş olup verilen karar kesindir. Bu nedenle, davacı-davalı kadının ziynet alacağına ilişkin karara yönelik temyiz dilekçelerinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
2-Taraflarca karşılıklı açılan boşanma davalarının yapılan yargılaması sonunda mahkemece, kadının davasının ve ferilerinin kabulü ile erkeğin davasının reddine hükmedilmiş, verilen karar, davacı-davalı kadın tarafından nafaka ve tazminatların miktarı yönünden istinaf edilmekle, bölge adliye mahkemesince; tazminat miktarları arttırılmış ve sair itirazların reddine karar verilmiştir. Bölge adliye mahkemesi kararı taraflarca yukarıda gösterildiği şekilde temyiz edilmiştir. İlk derece mahkemesince verilen kararlar, istinaf edilmeyen yönlerden kesinleşmiş olup, istinaf edilmeyen konular temyize getirilemez. Bu itibarla davalı-davacı erkeğin, kendi boşanma davasının reddi ve kadının davasının kabulüne yönelik temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
3-Tarafların diğer temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, yerinde bulunmayan temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 3. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple davacı-davalı kadının ziynet alacağına ilişkin karara yönelik temyiz dilekçesinin REDDİNE, yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple davalı-davacı erkeğin, kendi boşanma davasının reddi ve kadının davasının kabulüne yönelik temyiz dilekçesinin REDDİNE, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenlere yükletilmesine, peşin alınan harcın mahsubuna ve 292.10"arTL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.29.06.2021 (Salı)