Hırsızlık - mala zarar verme - konut dokunulmazlığını ihlal - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/6106 Esas 2015/10070 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
17. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/6106
Karar No: 2015/10070
Karar Tarihi: 26.11.2015

Hırsızlık - mala zarar verme - konut dokunulmazlığını ihlal - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/6106 Esas 2015/10070 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık hırsızlık, mala zarar verme, konut dokunulmazlığını ihlal suçlarından mahkumiyet kararı almıştır. Ancak, konut dokunulmazlığını bozma suçunun birden fazla kişi tarafından birlikte işlendiği anlaşılması nedeniyle, sanık hakkında tekerrüre esas hükümlülüğü bulunan sanık için özgü infaz sisteminin ve denetimli serbestlik tedbirinin uygulanması gerektiği, ancak bu gözetilmediği için temyiz nedeni yapılmadan bozma kararı verildiği belirtilmiştir. Ayrıca, Anayasa Mahkemesi'nin 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesiyle ilgili iptal kararı doğrultusunda hak yoksunluklarının değerlendirilmesi gerektiği ve yargılama giderinin hazineye yükletilmesi gerektiği belirtilmiştir.
Kanun maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 119/1-c maddesi
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 58/6-7. maddesi
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 324/4. maddesi
- 6352 sayılı Kanun'un 100. maddesi
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi
- 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 322. maddesi
17. Ceza Dairesi         2015/6106 E.  ,  2015/10070 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme, konut dokunulmazlığını ihlal
    HÜKÜM : Mahkumiyet

    Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
    Konut dokunulmazlığını bozma suçunun birden fazla kişi tarafından birlikte işlendiğinin anlaşılması karşısında, sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 119/1-c maddesi ile de uygulama yapılmaması ve tekerrüre esas hükümlülüğü bulunan sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 58/6-7. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz sisteminin ve denetimli serbestlik tedbirinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi, karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
    Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
    Ancak;
    1-T.C. Anayasa Mahkemesi"nin 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazetede yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
    2-Sanıktan tahsiline karar verilen toplam 9,30 TL yargılama giderinin, 5271 sayılı CMK"nın 324/4. maddesine 6352 sayılı Kanun"un 100. maddesiyle eklenen değişiklik doğrultusunda terkin edilecek miktar olan 20 TL"nin altında kaldığının anlaşılması karşısında, hazineye yükletilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
    Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."ın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından ‘’53/1. maddesinin uygulanmasına’’ ilişkin bölüm çıkarılarak, yerine "TCK"nın 53. maddesinin Anayasa Mahkemesi"nin 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı da gözetilmek suretiyle uygulanmasına" cümlesinin eklenmesi ve yargılama giderine ilişkin kısmın çıkartılarak yerine "" yargılama gideri olarak hesaplanan 9,30 TL"nin, 5271 sayılı CMK"nın 324/4. maddesine 6352 sayılı Kanun"un 100. maddesiyle eklenen değişiklik doğrultusunda hazineye yükletilmesine"" cümlesinin eklenmesi suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 26.11.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.



    Hemen Ara