Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2021/12728 Esas 2022/7383 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Taraflar arasında yapılan tahkim yargılamasında davacılar, müvekkillerinin sigortalı araçta meydana gelen trafik kazası sonucu vefat ettiği gerekçesiyle davalıdan 1.000,00 TL tazminat talep etmişlerdir. Sigorta Tahkim Komisyonu başvuruyu kabul ederek davalıdan belirtilen miktarların ödenmesine karar vermiştir. Davalı itiraz ederek İtiraz Hakem Heyeti'ne başvurmuş ancak itirazları reddedilmiştir. Bunun üzerine davalı vekili temyiz yoluna başvurmuştur. Kararın incelenmesi sonucu, kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında Yargıtayca karar verilebileceği ancak davacıların ayrı ayrı kesinlik sınırını aşmadığı düşünülerek temyiz isteminin miktar yönünden reddedilmesi gerektiği belirtilmiştir. Ayrıca davacı lehine hükmedilecek vekalet ücretinde yanlışlık yapıldığı ve maktu vekalet ücretinin altında kalmamak kaydıyla hesaplanan vekalet ücretinin 1/5'i oranında vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiği ifade edilmiştir. Kararda, Sigortacılık Kanunu'nun 30/17. maddesi, Sigortacılıkta Tahkime İlişkin Yönetmelikte Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmeliğin 6. maddesi ve Sigortacılıkta Tahkime İlişkin Yönetmeliğin 16. maddesinin 13. fıkrası, AAÜT'nin 13. maddesi ve AAÜT'nin 17. maddesi detaylı ve açıklayıcı bir şekilde belirtilmiştir.

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki tahkim yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı Sigorta Tahkim Komisyonu Uyuşmazlık Hakem Heyeti'nce başvurunun kabulüne dair karara karşı davalı vekilince itiraz edilmesi üzerine İtiraz Hakem Heyeti tarafından verilen 20.10.2020 tarih 2020/İHK-16934 sayılı itirazın reddine dair verilen kararın süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği düşünüldü:
K A R A R
Davacılar vekili, müvekkillerinin murisinin davalıya sigortalı aracın karıştığı trafik kazası sonucu vefat ettiğini belirterek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 1.000,00’er TL tazminatın tahsilini talep ve dava etmiş; 25.06.2020 tarihli dilekçesi ile dava değerini ... için 40.334,62 TL, ... için 1.280,81 TL, ... için 7.562,97 TL ve ... için 7.736,32 TL’ye yükseltmiştir.
Davalı vekili, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Sigorta Tahkim Komisyonu tarafından başvurunun kabulü ile ... için 40.334,62 TL, ... için 1.280,81 TL, ... için 7.562,97 TL ve ... için 7.736,32 TL’nin 04.02.2020 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak başvuru sahibine verilmesine karar verilmiş; hükme karşı davalı vekili itiraz yoluna başvurmuştur. İtiraz Hakem Heyetince itirazın reddine dair karara davalı vekili temyiz yoluna başvurmuştur.
1.Davalı vekilinin davacılardan ... ..., ...ve ...’a yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde:
5684 sayılı Sigortacılık Yasası’nın 30/12. maddesi gereği sigorta tahkim komisyonlarının 40.000,00 TL'yi geçmeyen kararları kesindir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1.6.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtayca da temyiz isteminin reddine karar verilebilir.
Davacılar ihtiyari dava arkadaşı durumunda olduğundan dolayı 40.000,00 TL'lik kesinlik sınırı her bir davacı yönünden ayrı ayrı gözetilmelidir. Bu sebeple adı geçen davacılar yönünden verilen kararlar, miktarı itibariyle kesin nitelikte olduğundan temyiz isteminin miktar yönünden reddine karar vermek gerekmiştir.
2.Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalı vekilinin davacılardan...’a yönelik aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
3.Davalının davacılardan...’a yönelik diğer temyiz itirazlarına gelince:
Dava, trafik kazası sonucu ölüm nedeniyle maddi tazminat istemine ilişkindir.
5684 sayılı Sigortacılık Kanunu'nun 30/17. md. ve 19.01.2016 tarihli ve 29598 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanan Sigortacılıkta Tahkime İlişkin Yönetmelikte Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmeliğin 6. maddesi ile Sigortacılıkta Tahkime İlişkin Yönetmeliğin 16. maddesinin 13. fıkrasına "tarafların avukat ile temsil edildiği hallerde, taraflar aleyhine hükmedilecek vekâlet ücreti, her iki taraf için de Avukatlık Asgarî Ücret Tarifesinde yer alan asliye mahkemelerinde görülen işler için hesaplanan vekâlet ücretinin beşte biridir" hükmü eklenmiştir.
Karar tarihinde yürürlükte bulunan AAÜT'nin 17/2. maddesinde ise "Sigorta Tahkim Komisyonları, vekalet ücretine hükmederken, Tarifenin ikinci kısmının ikinci bölümünde asliye mahkemeleri için öngörülen ücretin altında kalmamak kaydıyla Tarifenin üçüncü kısmına göre avukatlık ücretine hükmeder. Tarifenin üçüncü kısmına göre nisbi avukatlık ücretine hükmedilen durumlarda da talebi kısmen ya da tamamen reddedilenler aleyhine tarifeye göre hesaplanan nisbi ücretin beşte birine hükmedilir" düzenlemesi yapılmıştır.
Açıklanan nedenlerle; İtiraz Hakem Heyeti'nce davacı lehine hükmedilecek vekalet ücretine ilişkin olarak Sigortacılıkta Tahkime İlişkin Yönetmeliğin 16/13 maddesinin uygulanması gerektiği göz önüne alınarak AAÜT'nin 13. maddesi ve AAÜT'nin 17. maddesi gereğince, maktu vekalet ücretinin altında kalmamak kaydıyla, hesaplanan vekalet ücretinin 1/5'i oranında vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken, fazla vekalet ücretine karar verilmesi doğru olmamıştır. Ne var ki, belirlenen bu yanılgının giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, kararın 6100 sayılı HMK'nın 370/2. maddesi uyarınca düzeltilerek onanması uygun görülmüştür.
SONUÇ: Yukarıda (1) no’lu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin davacılardan ... ..., ...ve ...’a yönelik temyiz dilekçesinin hükmün kesin olması nedeniyle REDDİNE, (2) no’lu bentte gösterilen nedenlerle davalı vekilinin davacılardan...’a yönelik diğer temyiz itirazlarının reddine, (3) no’lu bentte gösterilen nedenlerle davalı vekilinin davacılardan...’a yönelik temyiz itirazlarının kabulü ile Uyuşmazlık Hakem Heyeti kararının 4. bendinde yer alan "6.043,00 TL" rakamı çıkartılarak yerine "3.400,00 TL" rakamının yazılmasına, kararın bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine, 19/04/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.